Będę Cię sławił, ponieważ przejmująco [strasznie] mnie wyodrębniłeś i niedościgłe (są) dzieła Twoje. Moja dusz [osoba] zna je bardzo (dobrze). 

 wszystkich nazywanych od imienia mojej chwały, które uformowałem i ukształtowałem. 

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

 i ubrać się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

- który jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia.

 tajemnicę zakrytą od eonów i od pokoleń. Teraz zaś objawioną świętym Jego, 

Tedy przypuścił Pan Bóg twardy sen na Adama, i zasnął; i wyjął jedno żebro jego, i napełnił ciałem miasto niego.

I rzekł Adam: Toć teraz jest kość z kości moich, i ciało z ciała mego; dla tegoż będzie nazwana mężatką, bo ona z męża wzięta jest.

A byli oboje nadzy, Adam i żona jego; a nie wstydzili się.

 Mężczyzną i niewiastą stworzył ich; i błogosławił im, i nazwał imię ich, CZŁOWIEK [Adam], w dniu ich stworzeni.

Bo azaż nie uczynił jednym, choć mu jeszcze ducha zbywało? A czemuż jednym? aby szukali nasienia Bożego; a tak strzeżcie ducha swego, a z żoną młodości swojej się zdradliwie nie obchodźcie;

 (On) zaś odpowiadając, rzekł: Nie czytaliście, że stwarzający od początku (rodzajem) męskim i żeńskim uczynił ich? 

Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę:

Gdyż nie mężczyzna jest z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny.

 I nie mężczyzna został stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na mężczyznę.