22
Niewiasty [żony] własnym mężczyznom [mężom] jak Panu.
23
Albowiem mąż jest głową żony, jako i Chrystus głową kościoła; a on jest zbawicielem ciała.
24
Jak więc zgromadzenie (powołanych) poddane jest Pomazańcowi, tak żony mężom swoim we wszystkim.
25
Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,
26
aby je wydzielił [uświęcił], oczyściwszy, obmył wodą w mowie;
27
Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany.
28
Tak powinni też mężczyźni [mężowie] miłować swoje niewiasty [żony, partnerki], jak swoje ciała; miłujący swoją niewiastę [żonę, partnerkę], siebie miłuje.
29
Nikt bowiem nigdy [dawniej, wcześniej] swojego ciała (nie) nienawidzi, ale pielęgnuje i żywi je, tak też Pomazaniec zgromadzenie.
30
bo jesteśmy członkami Jego ciała {z ciała Jego i z kości Jego}.
31
Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.
32
Tajemnica to wielka jest, ja zaś mówię względem pomazańca i zgromadzenia powołanych.
33
Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera].
