Ci zaś są synowie Oolibamy, żony Ezawowej: Książę Jehus, książę Jelom, książę Kore. Te książęta poszły z Oolibamy, córki Any, żony Ezawowej.

A synowie Ezawowi: Elifas, Rehuel, i Jehus, i Jelom, i Kore.

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

I urodziła Ada Ezawowi Elifasa, a Basemat urodziła Rehuela.

Synowie zaś Elifasowi byli: Teman, Omar, Sefo, i Gaatan, i Kenaz.

A Tamna była założnica Elifasa, syna Ezawowego, i urodziła Elifasowi Amaleka. Ci są synowie Ady, żony Ezawowej.

Synowie Elifasowi: Teman i Omar, Sefo i Gaatan, Kienaz i syn Tamny, to jest, Amalek.

A gdy umarł Jobab, królował miasto niego Chusam z ziemi Temaóskiej.

A gdy umarł Hadar, byli książętami w Edon: książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet,

Książę Kienaz, książę Teman, książę Mabsar,

A gdy usłyszeli trzej przyjaciele Ijobowi to wszystko utrapienie, które naó przypadło, przyszli każdy z miejsca swego: Elifas Temaóczyk, i Bildad Suhytczyk, i Sofar Naamatczyk; bo się byli namówili pospołu, aby przyszedłszy pożałowali go, i cieszyli go.

Tedy odpowiedział Elifas Temaóczyk, i rzekł:

Przeciwko Edomczykom. Tak mówi Pan zastępów: Izali niemasz więcej mądrości w Teman? Izali zginęła rada od roztropnych, a wniwecz się obróciła mądrość ich?

Przetoż słuchajcie rady Paóskiej, którą uradził przeciwko Edomczykom; i zamysłów jego, które umyślił przeciwko obywatelom Temaóskim; zaiste żeć ich wywleką najmniejsi z tej trzody, zaiste pobudzą ich, i przybytki ich.

Przetoż tak mówi panujący Pan: Wyciągnę też rękę moję na ziemię Edomczyków, a wytrcę z niej ludzi i bydło, i uczynię ją pustynią; od Teman aż do Dedan od miecza polegną.

Ale poślę ogieó na Teman, i pożre pałace w Bocra.

I ulękną się mocarze twoi, o Temanie! dlatego, że porażeni będąc wygubieni będą wszyscy z góry Ezawa.

Gdy Bóg szedł od południa, a Święty z góry Faran, Sela! okryła niebiosa sława jego, a chwały jego ziemia pełna była.