I zabrał wszystko złoto i srebro i wszystkie naczynia, które się znalazły w domu Paóskim, i w skarbach domu królewskiego, i ludzie zastawne, i wrócił się do Samaryi.

Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.

Dla błogosławieóstwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

Mądrość umacnia mądrego więcej, niżeli dziesięć książąt, którzy są w mieście.

Przetożem ja rzekł: Lepsza jest mądrość, niżeli moc, aczkolwiek mądrość onego ubogiego była wzgardzona, i słów jego nie słuchali.

Lepsza jest mądrość niż oręże wojenne; ale jeden grzesznik psuje wiele dobrego.

Oby usłyszał Pan, Bóg twój, słowa Rabsacesowe, którego posłał król Assyryjski, pan jego, aby urągał Bogu żyjącemu, i pomścił się Pan Bóg twój, tych słów, które słyszał! Przetoż uczyó modlitwę za te ostatki ludu, które się znajdują.

I modlił się Ezechyjasz Panu, mówiąc:

Tedy posłał Izajasz, syn Amosowy, do Ezechyjasza, mówiąc: Tak mówi Pan Bóg Izraelski: O coś mię prosił z strony Sennacheryba, króla Assyryjskiego,

 "Nie bój się, Pawle, musisz stanąć przed Cezarem i Bóg podarował ci wszystkich, którzy płyną razem z tobą". 

Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie koóczyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

Po rozmowie z nimi Pan Jeszu został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

Gdy posłowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». 

 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. 

 A nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego, {który jest w niebie}.

A [i, także] to powiedziawszy, zobaczyli [patrzyli, ujrzeli] oni unoszącego [podniesionego], a chmura [obłok] przyjął [ukrył, poniósł, udźwignął]  Go z oczu ich.

 Bo też w tym (ziemskim) wzdychamy. Mieszkaniem naszym, które jest z nieba, przyoblec (się) pragniemy,

 Też bowiem będąc w tym namiocie, wzdychamy, (będąc) obciążeni. Z tego powodu nie chcemy rozebrać (się), ale ubrać, żeby (zostało) pochłonięte śmiertelne, przez życie. 

Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom.

I usłyszeli donośny [wielki] głos z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie zobaczyli ich.

Tedy wstał Ijob, i rozdarł płaszcz swój, i ogolił głowę swą, a upadłszy na ziemię, uczynił Panu pokłon,

I rzekł: Nagim wyszedł z żywota matki mojej, i nagim się zaś tamże wrócę; Pan dał, Pan też wziął, niech będzie imię Paóskie błogosławione.

Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

Że wschodzi do pokoju, a odpoczywa na łożu swojem, ktokolwiek chodzi w uprzejmości.

 Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.