Nie tak synowie moi; bo nie dobra sława, którą ja słyszę, że przywodzicie ku przestępstwu lud Paóski.

Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.

Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.

Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.

Choć książęta pierwsi, którzy byli przedemną, obciążali lud, biorąc od nich chleb i wino, mimo srebra syklów czterdzieści; także i słudzy ich używali okrucieóstwa nad ludem; alem ja tak nie czynił dla bojaźni Bożej.

I odpowiedział Abraham: Myśliłem sobie: Podobno nie masz bojaźni Bożej na tem miejscu, i zabiją mię dla żony mojej.

I mówił do nich Józef dnia trzeciego: Uczyócie tak, a żyć będziecie; boć się ja boję Boga.

A którzy z was pozostaną, tedy przywiodę strach na serca ich, w ziemiach nieprzyjaciół ich, że je gonić będzie chrzęst liścia padającego; i będą uciekali jako przed mieczem, i padać będą, chociaż ich nikt gonić nie będzie.

A Społeczność Powołanych cieszyła się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijała się i żyła bogobojnie, i napełniała się pociechą Tchnienia Świętego.

I wszczął się poswarek między pasterzami trzody Abramowej, i między pasterzami trzody Lotowej. Chananejczyk i Ferezejczyk mieszkał na on czas w ziemi.

Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia.

Wszakże iżeś dał przyczynę, aby urągali nieprzyjaciele Paóscy dla tej sprawy, przetoż syn, któryć się urodził, pewnie umrze.

A gdy weszli do narodów, do których przyszli, pomazali tam imię świątobliwości mojej, gdy o nich mówiono: Lud to Paóski, a z ziemi jego wyszli.

Albowiem imię Boże dla was bluźnione bywa między pogany, jako napisano.

 Chcę więc, (by) młodsze zaślubiały (się), rodziły i gospodarzyły, by żadnej okazji (nie) dawały przeciwnikowi (i) powodu do znieważania. 

jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom — aby nie bluźniono nauce Bożej.

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga.