Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.

Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzieó.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

Pan wszystko za mię wykona. O Panie! miłosierdzie twoje trwa na wieki; sprawy rąk twoich nie opuścisz.

Nie gniewaj się, Panie! tak bardzo, a nie na wieki pomnij nieprawości naszej: oto wejrzyj proszę, myśmy wszyscy ludem twoim.

Przetoż i ci, którzy cierpią według woli Bożej, niechaj jemu, jako wiernemu Stworzycielowi, poruczają dusze swoje, dobrze czyniąc.

Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Sprawiedliwym zostaniesz, Panie! jeźli się z tobą rozpierać będę; a wszakże o sądach twoich z tobą mówić będę. Czemuż się droga niezbożnych szczęści? Czemuż spokojnie żyją wszyscy, którzy bardzo wystąpili przeciwko tobie?

Ale ty, Panie, znasz mię, wypatrujesz mię, a doświadczyłeś serca mego, że z tobą jest; ale onych ciągniesz jako owce na rzeź i gotujesz ich na dzieó zabicia, i mówisz: