Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się naó.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież naó Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści naó, i na pokarmy jego.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!

 Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem».