Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Wszelką różdżkę polną, przedtem niż była na ziemi; i wszelkie ziele polne, pierwej niż weszło; albowiem nie spuścił jeszcze był dżdżu Pan Bóg na ziemię; i człowieka nie było, któryby sprawował ziemię.

Ale para wychodziła z ziemi, która odwilżała wszystek wierzch ziemi.

Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

I uczynię ją pustą; nie będzie obrzezywana, ani okopywana, ale porośnie ostem i cierniem; obłokom też przykażę, aby na nią więcej dżdżu nie spuszczały.

Izali są między marnościami pogaóskiemi, coby spuszczali deszcz? albo niebiosa mogąli same przez się dawać deszcze? Izaliś nie ty sam Pan, Bóg nasz? Przetoż oczekujemy na cię; bo to wszystko ty czynisz.

Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.

Ogieó i grad, śnieg i para, wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego;