W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bogowie stworzył człowieka na ziemi, [zapytaj] od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano od czymś podobnym?

A Mojżesz miał sto i dwadzieścia lat, gdy umarł; nie zaćmiło się oko jego, ani się naruszyła czerstwość jego.

(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.)

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Żywy, żywy, ten cię wysławiać będzie, jako ja dzisiaj, a ojciec synom oznajmi prawdę twoję.

 Jak wiele bowiem napisano [wcześniej zapisano] ku [dla] naszej nauce [pouczeniu] napisano, aby przez wytrwałość [stabilność] i przez ponaglenia [pouczenia, zachęty, wezwania] Pism nadzieję mielibyśmy.

 To wszystko im się zdarzało i zostało zapisane jako przykład, aby napomnieć nas, których dosięga [przybywa] koniec eonów [czasów].