I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

Nie bój się ich; ale pilnie pamiętaj na to, co uczynił Pan, Bóg twój, Faraonowi, i wszystkim Egipczanom;

Na one kuszenia wielkie, które widziały oczy twoje, i na znaki, na cuda, i na rękę możną, i na ramię wyciągnione, którem cię wywiódł Pan, Bóg twój; takci uczyni Pan, Bóg twój, wszystkim narodom, których się ty twarzy boisz.

Miejże w pamięci wszystkę drogę, którą cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat po puszczy, aby cię trapił, i doświadczył, aby wiadomo było, co jest w sercu twojem, jeźlibyś przestrzegał przykazaó jego, czyli nie.

A Mojżesz miał sto i dwadzieścia lat, gdy umarł; nie zaćmiło się oko jego, ani się naruszyła czerstwość jego.

 Nie wspominacie dawnych rzeczy, ani starodawnych nie uważacie?

 Oto zrobię coś nowego, zaczyna to już kiełkować, ale tego też nie zrozumiecie. Poprowadzę drogę przez pustkowie, a przez pustynię rzeki.

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»

 A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje za was, {które jest łamane}. To czyńcie na moją pamiątkę.

 Kiedy bowiem {byście} jedli ten chleb i pili ten kielich, śmierć Pana ogłaszacie, aż do (Jego) przyjścia.

Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.

 I usłyszałem, jak mówił ołtarz: «Tak, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładny], prawdziwe są Twoje wyroki i sprawiedliwe». 

 Ponieważ prawdziwe i sprawiedliwe sądy Jego, gdyż osądził nierządnicę wielką, która niszczyła ziemię w nierządzie jej i wymierzył sprawiedliwość [pomścił] krew sług [niewolników] Jego z reki jej.