Przetoż otoczeni są pychą, jako łaócuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Lecz teraz złóżcie i wy to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i sprośną mowę z ust waszych.

 Włóżcie jako wybrani Boga, święci i umiłowani, wnętrzności: miłosierdzie, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość,

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę.  

Niechże przenikną te wody przeklęte wnętrzności twoje, aby opuchł żywot twój, i wypadło łono twoje; i odpowie niewiasta: Amen. Amen.

A gdy się jej da napić onej wody, stanie się, jeźliby splugawiona była, i wystąpiła grzechem przeciwko mężowi swemu, że ją przenikną wody przeklęstwa, i obrócą się w gorzkość, i opuchnie żywot jej, i wypadnie łono jej, i stanie się niewiasta ona przeklęstwem między ludem swoim.

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się naó.

Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

 Wtedy Juda, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym

 Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się. 

On [ona, ono, to] w pewnym sensie jakby [wprawdzie, coprawda] zatem [więc, wtedy] nabył [wygrał, posiadł] miejsce  [kawałek ziemi, pole, nieruchomość, posiadłość] z wynagrodzenia [zapłaty, nagrody] niesprawiedliwości [krzywdy] na oślep [twarzą do przodu lub w dół] zaistniało [wydarzyło się] roztrzaskał [pękł, rozerwał z hukiem] wpół [środkowy, pomiędzy], a [i] wytrysnęły [wylały, rozsypały] wszystkie wnętrzności jego.

zajął [wziął] przydział [los, dziedzictwo] posługi [usługiwania] i posłannictwie, od którego odszedł [przekroczył] Juda [Judasz], idąc ku miejscu własnemu".