Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.

Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.

I uczyniła ślub, mówiąc: Panie zastępów, jeźliż wejrzawszy wejrzysz na utrapienie służebnicy twojej, i wspomnisz na mię, a nie zabaczysz służebnicy twojej, i dasz służebnicy twojej potomstwo męskiej płci, tedy je dam Panu po wszystkie dni żywota jego, a brzytwa nie postoi na głowie jego.

Snać wejrzy Pan na utrapienie moje, a odda mi Pan dobrem za złorzeczenia jego dzisiejsze.

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohaóbienie nasze.

"Tak uczynił mi Pan - mówiła - wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi". 

Pieśó Dawidowa nauczająca. Błogosławiony człowiek, któremu odpuszczono nieprawość, a którego zakryty jest grzech.

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.

Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.

I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jeszu, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje błędy [grzechy]».