Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?

(Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśó Dawidowa do nauczania;) -

Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

Pieśó wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do koóca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?

Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.

Przeczżeś tedy rozwalił płot winnicy, tak, że ją szarpają wszyscy, którzy mimo drogą idą?

Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela.

Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.

Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.

I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.

Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

Aza nie widzisz, co ten lud powiada, mówiąc: Że dwa domy, które był Pan obrał, te już odrzucił, a że ludem moim pogardzają, jakoby nie był więcej narodem przed obliczem ich?

Tedyć i nasienie Jakóbowe i Dawida sługi mego odrzucę, abym nie brał z nasienia jego tych, którzyby panować mieli nad nasieniem Abrahamowem, Izaakowem, i Jakóbowem, gdyż przywrócę więźniów ich, a zlituję się nad nimi.

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Iszraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina.

Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali. Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają. 

Tak też i w obecnym czasie ostała się tylko reszta wybrana przez łaskę.