Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?

Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.

Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.

Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.

Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.

Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.

Pieśó Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

I przyjdzie Edom w opanowanie, a Seir będzie pod władzą nieprzyjaciół swoich, a Izrael będzie sobie poczynał mężnie.

I będzie panował, który wynijdzie z Jakuba, a wytraci ostatki z miast.

 Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz.

A tak teraz daj mi tę górę, o której powiedział Pan dnia onego; boś ty słyszał dnia onego, iż tam są Enakitowie, i miasta wielki a obronne; będzieli Pan ze mną, wypędzę je, jako mi obiecał Pan.

Zmacniaj się, a bądźmy mężnymi za lud nasz, i za miasto Boga naszego, a Pan niech uczyni, co dobrego jest w oczach jego.

Zmacniej się, a bądźmy mążnymi za lud nasz, i za miasta Boga naszego, a Pan, co dobrego jest w oczach jego, niech uczyni.

Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Na naród obłudny poślę go, a o ludu zapalczywości mojej przykażę mu, aby brał łup i wydzierał korzyści a położył go na podeptanie, jako błoto na ulicach.

Prasę tłoczyłem Ja sam, a nikt z ludu nie był zemnę; Ja, mówię, tłoczyłem nieprzyjaciół w gniewie swym, i podeptałem ich w popędliwości mojej, aż pryskała krew mocarzów ich na szaty moje; a tak wszystko odzienie moje spluskałem.

I będą jako mocarze depczący w błoto po ulicach w bitwie, i walczyć będą, bo Pan z nimi; a zawstydzą tych, którzy wsiadaja na koó.

A podepczecie niezbożne, tak, że będą jako proch pod nogami waszemi w dzieó, który Ja uczynię, mówi Pan zastępów.

 A z ust Jego wychodzi miecz ostry, by w nim uderzył narody i On popasie ich w lasce żelaznej i On depcze tłocznię wina wzburzenia gniewu Boga Wszechwładnego.