Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

Przyszedł bowiem Jan Zanurzyciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: "Złe tchnienie go opętało".

Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: "Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników".