Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, są na znaki i na cuda w Izraelu, od Pana zastępów, który mieszka na górze Syon.

I oświadczał się Poseł JHWH przed Jeszu, mówiąc:

Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Mariam, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. 

Dostrzegając [zauważając] jednak śmiałość [odwagę] Petru [Piotra] i Joannu [Jana], i uświadamiając sobie [rozpoznając], że są to ludzie niepiśmienni [niewykształceni] i prości [zwyczajni], byli zdumieni; i poznali ich [rozpoznawali ich], że z Jeszu byli [towarzyszyli].

Uważam bowiem, że Bóg nas, posłańców [apostołów], wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem teatrem światu, Posłom [aniołom] i ludziom.

 We wszystkim uciskani, ale nie zgnieceni; zmieszani [niepewni], ale nie zagubieni; 

 Zawsze śmierć Pana Jeszu w ciele nosimy, aby i życie Jeszu w ciele naszym było uwidocznione. 

 Tak, też prawdziwie śmierć działa w nas, zaś życie w was. 

 Przez chwałę i zniewagę, przez potwarz i sławę, jak oszuści i prawdomówni, 

Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.

 Tylko On jest skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, nic mną nie zachwieje.

Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło.

Oglądamli się na prawą stronę, a przypatruję się, niemasz ktoby mię znał; zginęła ucieczka moja, niemasz ktoby się ujął o duszę moję.

Panie, mocy moja i siło moja, i ucieczko moja w dzieó utrapienia! do ciebie przyjdą narody od koóczyn ziemi, i rzekną: Zaiste się fałszu trzymali ojcowie nasi, i marności, w których żadnego pożytku nie było.