Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.

Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

I rzekł do mnie: A widziałżeś, synu człowieczy! co starsi domu Izraelskiego w ciemności czynią, każdy w pokojach swoich malowanych? Bo mówią: Nie widzi nas Pan, opuścił Pan tę ziemię.

I stanie się w on czas, że Jeruzalem szpiegować będę z pochodniami, i nawiedzę mężów, którzy polgnęli w drożdżach swoich, mówiąc w sercu swojem: Pan nie uczyni dobrze, ani źle uczyni.

Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

Będąć do mnie wołać: Boże mój! My, lud twój Izrael, znamy cię;