Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje.

Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.

Dam ci rozum, i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje.

Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.

Spraw, abym rano słyszał miłosierdzie twoje, bo w tobie ufam; oznajmij mi drogę, którąbym miał chodzić; bo do ciebie podnoszę duszę moję.

Naucz mię czynić wolę twoję, albowiemeś ty Bóg mój; duch twój dobry niech mię prowadzi po ziemi prawej.

 Zaufaj JHWH całym wnętrzem [sercem] swoim, przeciwko mądrości swojej nie ufaj [opierać się]. 

We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali.

Tak mówi Pan, odkupiciel twój, Święty Izraelski: Jam Pan, Bóg twój, który cię uczę, abyś postępował; a prowadzę cię drogą, po której chodzić masz.

Tedy wyniknie jako zorza ranna światłość twoja, a zdrowie twoje prędko zakwitnie! i pójdzie przed tobą sprawiedliwość twoja, a chwała Paóska zbierze cię.

Bo cię Pan ustawicznie poprowadzi, i nasyci pod największą suszą duszę twoję, a kości twoje utuczy, i będziesz jako ogród wilgotny, a jako zdrój wód, którego wody nie ustawają.

 Jeśli więc wy, złymi będąc, pojmujecie [umiecie] prezenty [dary] dobre dawać dzieciom swoim tym [ile] bardziej Ojciec w niebie Tchnienie święte tym proszącym Go.

 Gdy zaś przyjdzie On, Duch(Tchnienie) Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 

 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkim daje szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

 Albowiem lepszy (jest) dzień w zagrodzie [dziedziniec] Twojej, niż (gdzie indziej) tysiąc. Wolę stać w progu domu Boga mojego, niż mieszkać w namiotach [domach] zła [niegodziwości].

Wtedy Jeszu zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam tchnienie moje. Po tych słowach wyzionął tchnienie. 

 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. 

 A teraz wsław mnie Ty, Ojcze u siebie chwałą, którą miałem zanim świat zaistniał u Ciebie.

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. 

Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jeszu, przyjmij tchnienie(ducha) me!»

 Wiemy bowiem, że jeśli ziemskie nasze mieszkanie, (ten) namiot zburzony (będzie), (to) budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma zrobiony, eonowy [wieczny] w niebiosach. 

Ku dziedzictwu nieskazitelnemu i niepokalanemu, i niezwiędłemu, w niebiesiech dla was zachowanemu,

Którzy mocą Bożą strzeżeni bywacie przez wiarę ku zbawieniu, które zgotowane jest, aby było objawione czasu ostatecznego.