meditate
Księga Psalmów 104:34
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Księga Psalmów 143:5
Wspominam sobie dni dawne, i rozmyślam o wszystkich sprawach twoich, i uczynki rąk twoich rozbieram.
talk
Księga Psalmów 71:24
Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
Księga Psalmów 105:2
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Księga Psalmów 145:4
Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoje, a mocy twoje opowiadać będą.
Księga Psalmów 145:11
Sławę królestwa twego niech opowiadają, a o możności twojej niech rozmawiają;
Księga Powtórzonego Prawa 6:7
I będziesz je często przypominał synom twoim, i rozmawiał o nich siedząc w domu twym, i będąc w drodze, i kładąc się i wstawając.
Ewangelia wg św. Łukasza 24:14-32
14
Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. 
15
 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, osobiście Jeszu przybliżył się i szedł z nimi. 
16
Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. 
17
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni.
18
A jeden (z nich), któremu na imię Kleofas, odpowiadając, powiedział Mu: Ty sam przebywasz w Jeruszalem, a nie wiesz, co się w nim w tych dniach stało? 
19
Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jeszu Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; 
20
 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali.
21
A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Iszraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało.
22
 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu,
23
 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje.
24
Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli». 
25
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
26
Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» 
27
I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
28
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. 
29
 Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi.
30
 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im
31
 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. 
32
 I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»