Nadto Pan z Syonu zaryczy, a z Jeruzalemu wyda głos swój, tak, że zadrżą niebiosa i ziemia; Ale Pan jest ucieczką ludu swego i siłą synów Izraelskich.

Bo tak mówi Pan zastępów: Oto Ja jeszcze raz, a to po małym czasie, poruszę niebem i ziemią, i morzem i suchą;

Poruszę, mówię, wszystkie narody, i przyjdą do Pożądanego od wszystkich narodów; i napełnię ten dom chwałą, mówi Pan zastępów.

Mów do Zorobabela, książęcia Judzkiego, a rzecz: Ja poruszę niebiosa i ziemię;

I podwrócę stolice królestw, i zepsuję moc królestw pogaóskich; podwrócę, mówię, wóz, i tych, którzy na nim jeżdżą, i upadną konie i jeżdżący na nich, każdy od miecza brata swego.

Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte.

 Którego głos ziemią wstrząsnął [zachwiał] wówczas teraz zaś obiecał, mówiąc "jeszcze raz ja wstrząsnę [poruszę] nie tylko [jedynie] ziemią, ale i niebem.

 "Jeszcze raz" oznajmia, że te które są wstrząsane, (są) znoszone, jako stworzone, aby pozostało to, co niewzruszone.

 I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. 

 Niebo zostało rozdzielone(rozerwane) jak zwój(Księga), który się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. 

Spojrzęli na ziemię, a oto jest niepozorna i próżna; jeżeli na niebo, nie masz na niem światłości.

Spojrzęli na góry, a oto się trzęsą, i wszystkie pagórki chwieją się.

 Niebo i ziemia przeminą, zaś słowa moje nie przeminą.

 Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej {w nocy}; w którym niebiosa z trzaskiem przeminą, zaś podstawy płonące (zostaną) rozwiązane, a ziemia i dzieła na niej nie (zostaną) znalezione {spalone}.

 Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. 

Pan po prawicy twojej zetrze królów w dzień gniewu swego.

Będzie sądził narody, i wszystko napełni trupami; potłucze głowę nad wielą ziem panującą.

Nicże was to nie obchodzi? o wszyscy, którzy mimo idziecie drogą! Obaczcie, a oglądajcie, jeźli jest boleść, jako moja boleść, która mi jest zadana, jako mię zasmucił Pan w dzieó gniewu zapalczywości swojej.

Który gromi morze i wysusza je, i wszystkie rzeki wysusza; przed nim Basan i Karmel mdleje, a kwiat Libaóski więdnie;

Przed rozgniewaniem jego, któż się ostoi? a kto się stawi przeciwko popędliwości gniewu jego? Gniew jego się wylewa jako ogieó, a skały się padają przed nim.