Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohaóbienie nasze.

Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.

Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?

Słyszałem urąganie Moabczyków i haóbienia synów Amonowych, któremi urągali ludowi mojemu, i wynosili się na granicach ich.