Tedy się zatrwożą wyspy w dzieó upadku twego; zatrwożą się mówię wyspy morskie nad zginieniem twojem.

Na głos krzyku sterników twoich zadrżą wały morskie;

Wszyscy na wyspach mieszkający zdumieją się nad tobą, a królowie ich strachem zdjęci będąc, bardzo się zatrwożą.

Od grzmotu upadku jego zatrwożyłem narody, gdym go wepchnął do grobu z tymi, co w dół zstępują, nad czem się ucieszyły na ziemi na dole wszystkie drzewa Eden, i co jest najwyborniejszego, i najlepszego na Libanie, i wszystko, co jest opojone wodą.

Uczynię, mówię, że się zdumieje nad tobą wiele narodów, a królowie ich zatrwożą się bardzo dla ciebie, gdy szermować będę mieczem swoim przed twarzą ich; będą się zaiste lękać co chwila każdy o duszę swoję w dzieó upadku twego.

Tedy wnijdą do jaskió skalnych, i do jam podziemnych przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby ziemię potarł.

Od grzmotu upadku ich wzruszy się ziemia; głos i krzyk ich słyszeć będą na morzu Czerwonem.

 Którego głos ziemią wstrząsnął [zachwiał] wówczas teraz zaś obiecał, mówiąc "jeszcze raz ja wstrząsnę [poruszę] nie tylko [jedynie] ziemią, ale i niebem.

 "Jeszcze raz" oznajmia, że te które są wstrząsane, (są) znoszone, jako stworzone, aby pozostało to, co niewzruszone.