I widziałem, a oto ręka była wyciągniona do mnie, a oto w niej zwinione księgi,

Tejże godziny wyszły palce ręki człowieczej, które pisały przeciwko świecznikowi na ścianie pałacu królewskiego, a król widział część ręki, która pisała.

Wtem oto ręka dotknęła się mnie, i podniosła mię na kolana moje, i na dłonie rąk moich.

Tedy się mnie znowu dotknął na wejrzeniu jako człowiek, i posilił mię,

A duch podniósł mię i wziął mię. I odszedłem z gorzkością w rozgniewaniu ducha mego; ale ręka Paóska nademną mocna była.

I podniósł mię duch, a przywiódł mię do bramy domu Paóskiego wschodniej, która patrzy na wschód słoóca; a oto w wejściu onej bramy było dwadzieścia i pięć mężów, między którymi widziałem Jazanijasza, syna Assurowego, i Pelatyjasza, syna Banaja szowego, książąt ludu;

A duch podniósł mię, i zaś mię przywiódł do ziemi Chaldejskiej do pojmanych, w widzeniu w Duchu Bożym. I odeszło odemnie widzenie, którem widział.

W widzeniach Bożych przywiódł mię do ziemi Izraelskiej, a postawił mię na górze bardzo wysokiej, na której było jakoby budowanie miasta na południe.

I stałoby się, gdybym ja odszedł od ciebie, żeby cię Duch Paóski zaniósł, gdziebym nie wiedział; a ja szedłszy opowiedziałbym Achabowi, a gdyby cię nie znalazł, zabiłby mię; a sługa twój boi się Pana od dziecióstwa swego.

I rzekli do niego: Oto teraz jest przy sługach twych pięćdziesiąt mężów mocnych. Proszę niech idą, a niech szukają Pana twego; by go snać nie zaniósł Duch Paóski, a nie porzucił go na której górze, albo w której dolinie. Ale im on rzekł: Nie posyłajcie.

 A kiedy wyszli z wody, Tchnienie Pańskie porwało Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. 

 Widziałem człowieka w Pomazańcu, (który) przed czternastoma laty, czy to w ciele, nie wiem, czy poza ciałem nie wiem, Bóg (to) wie, (który) porwany (był) aż do trzeciego nieba.

 że (został) porwany do ogrodu [raju] i usłyszał niewymawialne wypowiedzi, których nie godzi się człowiekowi wymówić. 

Widziałem w tchnieniu(duchu) Dzień Pana i usłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby 

 I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił; a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników, 

Głowa Jego i włosy - białe jak biała wełna, jak śnieg, a oczy Jego jak płomień ognia. 

W prawej swej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry. A Jego twarz - jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy. 

 i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący po eony eonów i mam klucze śmierci i Otchłani. 

Co do tajemnicy siedmiu gwiazd, które ujrzałeś w mojej prawej ręce, i co do siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd - to są Posłańcy(Aniołowie) do siedmiu Społeczności Powołanych, a siedem świeczników - to jest siedem Społeczności Powołanych.

Doznałem natychmiast widzenia w tchnieniu: A oto w niebie stał tron i na tronie siedzący. 

Dokoła tronu - dwadzieścia cztery trony, a na tronach dwudziestu czterech siedzących starszych(zwierzchników), odzianych w białe szaty, a na ich głowach złote wieńce. 

Przed tronem - niby szklane morze podobne do kryształu, a w środku tronu i dokoła tronu cztery zwierzęta(żywe istoty) pełne oczu z przodu i z tyłu: 

Cztery Zwierzęta - a każde z nich ma po sześć skrzydeł - dokoła i wewnątrz są pełne oczu, i nie mają spoczynku, mówiąc dniem i nocą: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszystkich władca [wszechwładca], Który był i Który jest, i Który przychodzi. 

upada dwudziestu czterech Starszych przed Zasiadającym na tronie i oddaje pokłon Żyjącemu po eony eonów, i rzuca przed tronem wieńce swe, mówiąc: 

I rzekł do mnie: Synu człowieczy! teraz podnieś oczy swe ku drodze na północy; a tak podniosłem oczy swe ku drodze na północy, a oto na północy był u bramy ołtarzowej on bałwan pobudzający do gorliwości w samem prawie wejściu.

Lecz nie byli posłuszni; ale zatwardzili kark swój według karku ojców swych, którzy nie wierzyli w Pana, Boga swego.

Przetoż jako żyję Ja, mówi panujący Pan: Ponieważeś ty świątnicę moję splugawiło wszelakiemi nieczystościami twojemi, i wszelakiemi obrzydliwościami twemi, i Ja cię też podam w lekkość, a nie sfolgujeć oko moje, ani się zlituję.

A iż w sławie ozdoby swojej, którą na chwałę swoją Bóg wystawił, obrazów obrzydliwości swoich i sprosności swoich naczynili, przetożem im je w nieczystość obrócił;

Wszakże niech nie czynią liczby z pieniędzy, które dawają do rąk ich; bo oni wiernie nimi szafować będą.

Zaiste synowie Judzcy czynili złość przed oczyma mojemi, mówi Pan; nastawiali obrzydliwości swych w tym domu, który nazwany jest od imienia mojego, aby go splugawili.

Nadto nastawiali obrzydliwości swych w tym domu, który nazwany jest od imienia mego, aby go splugawili.

 Nie będziesz się im kłaniał ani im będziesz służył; ponieważ ja JHWH (jestem) waszymi Bogami, (jestem) Bogiem zazdrosnym, nawiedzającym (za) nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego (pokolenia) nienawidzących.  

 Nie honoruj boga innego, ponieważ JHWH (jest) zazdrosny. Imieniem Boga (jest) Zazdrosny. 

 Ponieważ JHWH twoi Bogowie ogniem trawiącym. On Bogiem zazdrosnym. 

 Nie będziesz się im kłaniał ani im służył: ponieważ Ja JHWH, Bogowie twoi, Bogiem zazdrosnym, nawiedzającym nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego, nienawidzących Mnie. 

 Ponieważ (jest) Bóg zazdrosny JHWH, Bogów twoich pośrodku (ciebie), aby nie zapłonął gniew JHWH, Bogów twoich, przeciw tobie, a wytraciłby cię z powierzchni ziemi. 

Tedy rzekł Jozue do ludu: Nie możecie wy służyć Panu; bo Bóg święty jest, Bóg zapalczywy jest, nie przepuści złościom waszym, ani grzechom waszym.

Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów.

 Czy drażnimy Pana? Nie, bo (czyż) silniejsi (od) niego jesteśmy?