Jeźliby kapłan pomazany zgrzeszył jako jeden z ludu pospolitego, tedy niech ofiaruje za grzech swój, którego się dopuścił, cielca młodego zupełnego Panu na ofiarę za grzech.

Żaden obcy nie będzie jadł z rzeczy poświęconych; komornik kapłaóski, ani najemnik nie będzie jadł rzeczy poświęconych.

A jeźliby kapłan człowieka kupił za pieniądze swoje, ten jeść będzie z rzeczy tych; także zrodzony w domu jego, ci będą jadać z pokarmów jego.

Lecz córka kapłaóska, która by szła za męża obcego, ta z ofiar podnoszenia rzeczy świętych jeść nie będzie.

A ubierzesz w nie Aarona, brata twego, i syny jego z nim; i pomażesz je, a napełnisz ręce ich, i poświęcisz je, aby mi urząd kapłaóski sprawowali.

Na ostatek weźmiesz olejek pomazywania, i wylejesz na głowę jego, a pomażesz go.

Aarona też, i syny jego pomażesz, i poświęcisz je, aby mi sprawowali urząd kapłaóski.

Jest jak olejek najwyborniejszy wylany na głowę, ściekający na brodę, na brodę Aaronową, ściekający aż i na podołek szat jego.