Nie jestci Bóg jako człowiek, aby kłamał, ani jako syn człowieczy, ażeby żałował; azaż on rzecze, a nie uczyni? wymówi, a nie wypełni?

I dokądże znosić mam ten zły lud, który szemrze przeciwko mnie? długoż szemrania synów Izraelskich, którzy szemrzą przeciwko mnie, słuchać będę?

Na tej puszczy polegą ciała wasze, i wszyscy policzeni wasi według wszystkiej liczby waszej od dwudziestego roku i wyżej, którzyście szemrali przeciwko mnie.

Bo rzekł był Pan o nich: Śmiercią pomrą na puszczy; a nie został żaden z nich, oprócz Kaleba, syna Jefunowego, i Jozuego, syna Nunowego.

Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, bowiem polegli [zostali rozrzuceni] na pustkowiu.

 To wszystko im się zdarzało i zostało zapisane jako przykład, aby napomnieć nas, których dosięga [przybywa] koniec eonów [czasów].

I widzimy, iż tam nie mogli wnijść dla niedowiarstwa.