Ja zaś powiadam wam: Każdy, zagniewany (na) brata swojego, podlega sądowi, który zaś kolwiek powiedziałby bratu swojemu Pustaku, podlega sanhedrynowi, kto zaś kolwiek powiedziałby głupcze [idioto], podlegał będzie Gehennie ognia.

 A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! 

Gdy Jeszu dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką.

Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie

A ujrzawszy ją Sychem, syn Hemora Hewejczyka, książęcia ziemi onej, porwał ją, i spał z nią, i zelżył ją.

I stało się potem, iż obróciła żona pana jego oczy swoje na Józefa, i rzekła: Śpij ze mną.

I nie masz nikogo w domu tym nad mię przedniejszego, i nie wyjął mi nic z mocy, prócz ciebie, przeto żeś ty jest żona jego; jakoż bym tedy miał uczynić tę wielką złość, i grzeszyć przeciwko Bogu?

Tedy dnia niektórego, gdy wszedł do domu, dla odprawowania pracy swej, a nie było tam z domowników nikogo w domu;

A gdy ona obaczyła, iż zostawił szatę swoję w ręku jej, a uciekł precz;

A gdy usłyszał, żem wyniosła głos mój, i zawołała, zostawiwszy szatę swoję u mnie, uciekł, i wyszedł precz.

I rzekła do niego w te słowa, mówiąc: Wszedł do mnie sługa ten Hebrejczyk, któregoś przywiódł do nas, aby mię zelżył.

I stało się, gdy usłyszał pan jego słowa żony swojej, które rzekła do niego, mówiąc: Tak mi uczynił sługa twój, rozgniewał się bardzo.

A Pan był z Józefem, i skłoniwszy ku niemu miłosierdzie, dał mu łaskę w oczach przełożonego nad domem więzienia.

A przełożony nad domem więzienia nie doglądał tego, czego mu się powierzył, dla tego iż Pan był z nim, a co on czynił, to Pan szczęścił.

Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego.

I stało się przed wieczorem, gdy wstał Dawid z łoża swego, a przechadzał się po dachu domu królewskiego, że ujrzał z dachu niewiastę, myjącą się; a ta niewiasta była bardzo piękna na wejrzeniu.

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

- To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci. 

 Potem żądza, gdy rozwinie się, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.

Oczy mają pełne cudzołóstwa i bez przestania grzeszące, przyłudzając dusze niestateczne, mając serce wyćwiczone w łakomstwie, synowie przeklęstwa,

 Bo wszystko, na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha [samochwalstwo] życia, nie jest z Ojca, ale ze świata jest.

Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.

Cóż więc powiemy? Czy Prawo jest grzechem? Żadną miarą! Ale jedynie przez prawo zdobyłem znajomość grzechu. Nie wiedziałbym bowiem, co to jest pożądanie, gdyby prawo nie mówiło: Nie pożądaj!

Lecz grzech wziąwszy przyczynę przez przykazanie, sprawił we mnie wszelką pożądliwość; albowiem bez prawa grzech jest martwy.

Wiemy przecież, że prawo jest (z) tchnienia [duchowe]. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu.