A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność». 

Tedy rzekł Adonibezek: Siedmdziesiąt królów z palcami wielkiemi obciętemi u rąk swych i u nóg swych, zbierali odrobiny pod stołem moim; jakom czynił, tak mi oddał Bóg. I przywiedli go do Jeruzalemu, i tamże umarł.

Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.

Nie daj tego Boże! I owszem niech Bóg będzie prawdziwy, a wszelki człowiek kłamcą, jako napisano: A abyś był usprawiedliwiony w mowach twoich, a żebyś zwyciężył, gdybyś sądził.

Nie daj tego Boże! albowiem jak Bóg osądzi świat?

 Bo nie znając usprawiedliwienia Bożego, a chcąc własne usprawiedliwienie ustanowić, usprawiedliwieniu Bożemu nie podporządkowali się.

A taką śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: «Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładny]! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! 

I usłyszałem posłańca(anioła) wód, mówiącego: «Ty jesteś sprawiedliwy, Który jesteś, Który byłeś, o Święty, że tak osądziłeś. 

 Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć zanurzenie, i pytali go: «Nauczycielu, co mamy czynić?»

 Wówczas ciągnęły do niego Jeruszalem oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 

Przyjmowano od niego zanurzenie w rzece Jordan, wyznając przy tym swoje błędy [grzechy]. 

Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jeszu rzekł do nich: «Amen, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebiańskiego.

Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć.