Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. 

Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie». 

Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,

tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. 

Jeszu zobaczywszy go [takim] rzekł: «Jak trudno bogatym wejść do królestwa Bożego. 

 Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego».

 Uważajcie zaś (na) siebie, by czasem nie obciążyły się wasze serca [w] bólu głowy [kaca], odurzeniu i kłopotach życiowych - i aby ten dzień nagle nie nadciągnął. 

Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie miał w nienawiści, a drugiego będzie miłował; albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi; nie możecie Bogu służyć i mamonie.

Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie?

 Posiane między kolczaste oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski tego eonu i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

 a troski czasu [eonu] i oszustwo bogactwa i te pozostałe pożądliwości zduszają słowo i bezowocne staje się. 

 Zaś chcący wzbogacić (się) wpadają w próbę [doświadczenia, test, egzamin] i pułapkę [sidło] i pożądliwość [pragnienie] liczne bezsensowne [nierozumne] i szkodliwe, które zatapiają [pogrążają] ludzi w ruinę [zagładę, zniszczenie] i zgubę [zatracenie].

 Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy, której niektórzy, pożądając (zostali) sprowadzeni na manowce z dala od wiary i sami przebili (się) bólami licznymi. 

 Bogatym w tym eonie nakazuj, (by) nie (mieli o sobie) wysokiego mniemania (i by) nadziei nie pokładali w bogactwie niepewnym, ale w Bogu, (który) dostarcza nam wszystkiego obficie do korzystania. 

Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Tesaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi;

 Nie miłujcie świata ani (tego) na świecie; jeśli kto miłuje świat, nie jest miłość Boga w nim.

 A świat przemija i pożądliwość jego; ale czyniący wolę Boga, pozostaje do (kolejnego) eonu.

I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł.

 Lecz on mu odpowiedział: "Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; 

Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie.