Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. 

 Odpowiedzieli mu: «Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei». 

Przetoż złóżcie te słowa moje do serca waszego, i do umysłu waszego, a uwiążcie je na znak na rękach waszych, i niech będą jako naczelniki między oczyma waszemi.

Napiszesz je też na podwojach domu twego, i na bramach twoich.

Proroka im wzbudzę z pośrodku braci ich, jakoś ty jest, i włożę słowa moje w usta jego, i opowiadać im będzie wszystko, cokolwiek mu rozkażę.

I stanie się, że ktobykolwiek nie był posłuszny słowom moim, które on mówić będzie w imię moje, Ja tego szukać będę na nim.

Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

lecz ma upodobanie w postanowieniach [prawie] Pana [JHWH], nad Jego postanowieniami rozmyśla dniem i nocą.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.

(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.

Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzieó, a strzegąc podwoi drzwi moich.

Do zakonu raczej i do świadectwa; ale jeźli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którem niemasz żadnej zorzy.

Szukajcież w księgach Paóskich, a czytajcie; ani jedno z tych nie uchybi, a jedno bez drugiego nie będzie; albowiem usta Paóskie to rozkazały, a duch jego sam zgromadzi je.

Kogoż zawstydzili ci mędrcy? Którzyż są przestraszeni i pojmani? Oto słowo Paóskie odrzucają; cóż to tedy za mądrość ich?

Jeszu im odpowiedział: «Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej. 

Nie czytaliście tych słów w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła.

Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" 

Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą"»

 A czytał ten urywek Pisma: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. 

 «Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?» - zapytał Filipa dworzanin.

 Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.

Wielki z każdej miary. Albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże.

Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu.

Ale ty trwaj w tem, czegoś się nauczył i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się tego nauczył.

 Całe Pismo natchnione przez Boga, (jest) też pomocne do nauki, do przekonywania, do poprawy, do wychowywania w szlachetności [sprawiedliwości],

 I mamy mocniejsze prorocze słowo [naukę], które ładnie [prawidłowo] czynicie, kierując, jak (na) lampę [świecę] oświetlającą w ciemnym miejscu, dopóki kiedy dzień zaświta i gwiazda poranna [jutrzenka] wzeszłaby w sercach waszych.

Albowiem nie z woli ludzkiej przyniesione jest niekiedy proroctwo, ale od Ducha Świętego pędzeni będąc mówili święci Boży ludzie.

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

Albowiemeś go uprzedził błogosławieóstwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

Jak rosa Hermon, która zstępuje na góry Syjońskie; albowiem tam daje Pan błogosławieństwo i żywot aż na eony.  .

A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohaóbienie i na wzgardę wieczną.

A oto zbliżył się do Niego pewien człowiek i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie eonowe?» 

Zapytał Go: «Które?» Jeszu odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie,

Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?»

A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»

On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego. 

Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jeszu: «A kto jest moim bliźnim?» 

 Teraz zaś (do) lepszej dążyli, to jest niebiańskiej, dlatego nie wstydzi się Bóg, (być) Bogiem nazywany ich, przygotował bowiem im miasto. 

Niewiasty odbierały umarłych swoich wzbudzonych; a drudzy są na próbach rozciągnieni, nie przyjąwszy wybawienia, aby lepszego dostąpili zmartwychwstania.

 Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje, jest prawdziwy.

Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał.

Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy - Jeszu, syna Josefa z Nazaretu».

Nie powstanie świadek jeden przeciwko człowiekowi w jakiejkolwiek nieprawości, albo w jakimkolwiek grzechu ze wszystkich grzechów, któremi by kto zgrzeszył; w uściech dwóch świadków, albo w uściech trzech świadków stanie każde słowo.

I będą się pilnie wywiadowali sędziowie; a obacząli, że świadek on jest świadkiem fałszywym, kłamstwo powiadając na brata swego,

 Ale z pomocą Bożą żyję do dzisiaj i daję świadectwo małym i wielkim, nie głosząc nic ponad to, co przepowiedzieli Prorocy i Mojżesz

że Mesjasz ma cierpieć, że pierwszy zmartwychwstanie, że głosić będzie światło zarówno ludowi, jak i hellenom(poganom)». 

 Czy wierzysz, królu Agryppo, Prorokom? Wiem, że wierzysz». 

Która wcześniej głoszona (była) przez proroków w Jego Pismach Świętych,

 To zbawienie analizowali i badali prorocy, którzy przepowiadali łaskę dla was. 

 Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie [duch] Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

I upadłem przed jego stopami, by oddać mu pokłon. I mówi: «Bacz, abyś tego nie czynił, bo jestem twoim współsługą i braci twoich, co mają świadectwo Jeszu: Bogu samemu złóż pokłon!» Świadectwem bowiem Jeszu jest tchnienie(duch) proroctwa.

I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach».