Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli.

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

A ponieważ Ja mówię prawdę, dlatego Mi nie wierzycie.

Kto z was skarci Mnie za uchybienie [błądzenie, grzech]? Jeżeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie? 

Chociaż jednak uczynił On przed nimi tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego,

Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znów rzekł Izajasz:

Tak powiedział Izajasz, ponieważ ujrzał chwałę Jego i o Nim mówił. 

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Tak mówi Pan, odkupiciel Izraelowy, Święty jego, do tego, którym każdy gardzi, a którym się brzydzą narody, do sługi panujących: Królowie widząc cię powstaną, a książęta kłaniać ci się będą dla Pana, który jest wierny, dla Świętego Izraelskiego, który cię obrał.

Przeczże, gdy przychodzę, niemasz nikogo? a gdy wołam, nikt się nie ozywa? Izali tak jest ukrócona ręka moja, aby nie mogła odkupić? Izali niemasz we mnie mocy ku wybawieniu? Oto fukiem moim osuszam morze, obracam rzeki w pustynie, tak iż zaśmier dną ryby ich dla niedostatku wody, i zdychają od pragnienia.

Któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Paóskie komu objawione jest?

 Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, zaznajomiony z wycieńczeniem, ukryta [skrzywiona] twarze przed Nim, pogardzany nie uważany. 

Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. 

Jeruszalem, Jeruszalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swe pisklęta zbiera pod skrzydła, a nie chcieliście. 

A Tchnienie(Duch) i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie. 

 Zabiegajcie nie o pokarm, ginący, ale o trwający, o pokarm dla życia eonowego [wiecznego], który wam da Syn człowieka, tego bowiem Bóg Ojciec opieczętował. 

Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, 

 Taka bowiem jest wola {Tego, który mnie posłał} {Ojca Mojego}, aby każdy, widzący Syna i wierzący w Niego, miał życie eonowe. A wzbudzę go Ja w dniu ostatnim".

 Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. 

A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».

W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jeszu stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! 

Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».

 Powiedział jej Jeszu: "Ja jestem powstaniem i życiem. Wierzący we Mnie, choćby umarł, (będzie) żył. 

 A każdy, żyjący i wierzący we Mnie, nie umrze do eonu. Wierzysz temu?"

 Albowiem zapłatą za uchybienie [grzech] jest śmierć; ale darem z łaski Bożej jest życie eonowe [przyszłe, bezkresne, wieczne], w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.

A toć jest świadectwo, iż nam Bóg dał żywot wieczny; a ten żywot jest w Synu jego.

 To napisałem wam, abyście wiedzieli, że życie macie eonowe [wieczne, bezkresne], wierzący w imię Syna Bożego, {i abyście wierzyli w imię Syna Bożego}.