I stało się, gdy jeden z nich obalał drzewo, że mu siekiera wpadła w wodę; i zawołał, mówiąc: Ach, ach, panie mój! i tać była pożyczona.

I rzekł: Weźmij ją sobie; który ściągnąwszy rękę swą, wziął ją.

Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.

Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;