I widzieli Boga Izraelskiego; a było pod nogami jego jako robota z kamienia szafirowego, a jako niebo gdy jest jasne.

Usty do ust mawiam z nim: nie w widzeniu, ani w zagadaniu, ani w podobieóstwach Pana widywa; czemużeście się nie bali, mówić przeciw słudze memu Mojżeszowi?

A z wierzchu na rozpostarciu, które było nad głową ich, było podobieóstwo stolicy na wejrzeniu jako kamieó szafirowy, a nad podobieóstwem stolicy, na nim z wierzchu na wejrzeniu jako osoba człowieka.

Jaka bywa tęcza na wejrzeniu, która bywa na obłoku czasu deszczu, taki był na wejrzeniu blask w około. Toć było widzenie podobieóstwa chwały Paóskiej, które gdym widział, upadłem na oblicze swoje, i usłyszałem głos mówiącego.

Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg [Syn], który jest w łonie Ojca, (o Nim) pouczył.

Odpowiedział mu Jeszu: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" 

Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego. 

 wśród, których bóg tego eonu [świata, wieku, czasu] zaślepił myśli niewierzących, (aby) nie oświetliło światło dobrej nowiny chwały Pomazańca, który jest obrazem Boga.

 Ponieważ Bóg, który powiedziawszy [rozkazując], (aby) z ciemności światłość zajaśniała, zajaśniał w sercach naszych dla światła poznania chwały Bożej w [na] obliczu [twarzy, powierzchni] Jeszu Pomazańca. 

- Który będąc w kształcie Bożym, nie porwał się myśleć, że jest równy Bogu.

 Który będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem istoty Jego, zarządza [dyryguje] też wszystkim, (przez) wypowiedź [słowem wypowiadanym] potęgi Jego. Oczyszczenia z grzechów uczyniwszy, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. 

A Królowi eonów nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na eony eonów. Amen.

 Sam mający nieśmiertelność, światło zamieszkujący niedostępne, którego (nie) widział żaden z ludzi, ani zobaczyć (nie) może; któremu niech będzie cześć i moc eonowa. Amen. 

Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał.

Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa Syna swego miłego,

On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

 Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna {swego} Jedynego dał, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

- Kiedy zaś ponownie wprowadzi Pierworodnego na zamieszkałą, powie: Niech Mu oddają pokłon wszyscy Posłowie Boży! 

- bo w Nim stworzono wszystko: w niebiosach i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności [pierwszeństwo, naczelnictwo], czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego stworzono. 

- On jest przed wszystkim i wszystko w Nim stanęło. 

Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:

Gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.

 Posłowi (aniołowi) zgromadzenia w Laodycei napisz: To mówi Amen, Świadek wierny i prawdomówny, początek stworzenia Boga: