Któregom posłał do was dla tego samego, aby się wywiedział, co się z wami dzieje i pocieszył serca wasze;

Cieszcie, cieszcie lud mój! mówi Bóg wasz.

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Tchnienia Świętego.

Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga.

Ale gdy znosimy udręki - to dla pociechy i zbawienia waszego a gdy pocieszani jesteśmy - to dla waszej pociechy, sprawiającej, że z wytrwałością znosicie te same cierpienia, których i my doznajemy.

I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

 Zachęcamy [prosimy] was, bracia! napominajcie, wychylających (się), pocieszajcie lękliwych, podtrzymujcie słabych, (bądźcie) cierpliwi wobec wszystkich;

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.

- A na to wszystko (włóżcie) miłość, która jest więzią doskonałości.

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

 aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.

 Jedno tchnienie i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.

 Nie ma Judejczyka, ani Hellena; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Pomazańcu Jeszu.

 Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wnętrzności i współczucie,

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 Przez to poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że z tchnienie swoje nam dał.

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

I będzie pokój dzieło sprawiedliwości, a skutek sprawiedliwości odpocznienie i bezpieczność aż na wieki.

 Gdyż dobra nowina nasza nie była u was tylko w Słowie, ale też w mocy i w Tchnieniu Świętym, i w wielkiej pełni, bo wiecie, jakimi staliśmy się w was dla was. 

 Pragniemy zaś, (aby) każdy (z) was tę okazywał gorliwość względem pełni nadziei aż do końca. 

 przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą. 

- Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! TO BOWIEM CZYNIĄC, NIE UPADNIECIE NIGDY!

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy wnętrze [serce] nasze,

A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, samego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jeszu Pomazańca.

Temu zaś mogącemu was utwierdzić, według dobrej nowiny mej i głoszeniu Jeszu Pomazańca, według objawienia tajemnicy czasów eonu, przemilczanej, 

Aleśmy my nie przyjęli tchnienia świata, lecz Tchnienie, które jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane;

 aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia w poznaniu Jego.  

 i jaka (jest) przewyższająca wielkość mocy jego w nas, wierzących według skutecznej mocy siły jego,

i oświetlić wszystkim, czym jest zarządzanie tajemnicą zakrytą od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.

 Przez to teraz ujawniona została Pierwszym [naczelnym] i Władzom w niebiosach, przez zgromadzenie (powołanych), wielka mądrość Boga. 

 Ale raczej i wszystko uznaję (że) szkodą jest, z powodu przewyższającej znajomości Pomazańca Jeszu, Pana mojego, z powodu którego wszystko (poprzednie) zniszczone i uznaję (,że to) gnojem jest, po to bym Pomazańca pozyskał, 

- Tak samo Boska Jego moc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie i uznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością.

Ale rośćcie w łasce i w znajomości Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz, i na czasy wieczne. Amen.

 Dlatego i my od dnia, (w) którym (to) usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście byli napełnieni znajomością woli jego we wszelkiej mądrości i zrozumieniu tchnieniowym [duchowym]. 

Albowiem trzej są, którzy świadczą. 

- który jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia.

- On jest przed wszystkim i wszystko w Nim stanęło. 

Z pracy duszy swej ujrzy owoc, którym nasycon będzie. Znajomością swoją wielu usprawiedliwi sprawiedliwy sługa mój; bo nieprawości ich on sam poniesie.

Oto dni idą, mówi Pan, w których nawiedzę każdego obrzezaóca i nieobrzezaóca:

W owym czasie Jeszu przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je dzieciom. 

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 

W tej właśnie chwili Jeszu rozradował się w Tchnieniu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». 

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.

Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.

 Lecz Jeszu im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». 

 aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. 

Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu». 

Odpowiedział mu Jeszu: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" 

Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi. 

 aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.

 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

 A niezaprzeczalnie wielka jest pobożności tajemnica: {Bóg} {który} ujawnił (się) w ciele, został usprawiedliwiony w Tchnieniu [duchu}, ukazany Posłom [aniołom], ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę w świecie, został wzięty w górę w chwale.