Pamiętajcie na więźniów, jakobyście spółwięźniami byli; na utrapionych, jako ci, którzy też w ciele jesteście.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

 Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei. 

 Radujcie się z radosnymi, a płaczcie z płaczącymi.

 Powinniśmy zaś my mocni, słabości bezsilnych nosić i nie sobie przymilać (się).

 Każdy (z) nas bliskiemu [bliźniemu] przypodoba (się) ku dobru ze względu na budowanie.

W ten sposób grzesząc przeciwko braciom i rażąc ich słabe sumienia, grzeszycie przeciwko samemu Pomazańcowi. 

Jeśli więc pokarm gorszy brata mego, przenigdy nie będę jadł mięsa, by nie gorszyć brata.

Dla słabych stałem się jak słaby, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby przynajmniej niektórych zbawić.

 jak i ja wszystkim we wszystkim staram się podobać, nie szukając własnej korzyści, ale wielu, aby zostali zbawieni.

 Bracia, jeśli zmierza człowiek (do) upadku, wy, którzy jesteście duchowi, korygujcie takiego w duchu łagodności, obserwując samych siebie, abyście i wy nie ulegli pokusie.

Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu.

 Dlatego wspierajcie się wzajemnie i budujcie jeden drugiego [jednego], co zresztą robicie.

Nie iżbyśmy tej mocy nie mieli, ale żebyśmy wam sami siebie za przykład podali, abyście nas naśladowali.

Lecz co mu głosi odpowiedź Boża? Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem. 

Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.

 Znam bowiem gotowość waszą, którą co do was chlubię (się) Macedończykom, że Achaja jest gotowa od roku i wasza żarliwość pobudziła wielu. 

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

 Pragniemy zaś, (aby) każdy (z) was tę okazywał gorliwość względem pełni nadziei aż do końca. 

 Braterstwo niech trwa.

Albowiem w Pomazańcu Jeszu ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.

 Wy bowiem do wolności (jesteście) powołani bracia jedynie [tylko] nie wolność do skłonności ciała, ale [przeciwnie] przez miłość służcie innym.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

Modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu

napełnieni plonem sprawiedliwości, przez Jeszu Pomazańca ku chwale i czci Boga.

Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam,

Aby utwierdzone były serca wasze nienaganne w świętobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym, na przyjście Pana naszego, Jeszu Chrystusa, ze wszystkimi świętymi jego.

(Aby) dobroczynnością bogacili (się) ku czynom pięknym, (by) hojni byli (gotowi się) dzielić.

Aby uczyły [trenowały, korygowały] młode (kobiety), (jak) kochać męża i kochać dzieci,

Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.