Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie, 

- utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena.

Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w haóbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.

Aleksander kotlarz wiele mi złego wyrządził; niech mu Pan odda według uczynków jego.

Bo ponieważ przez Anioły mówione słowo było pewne, a każde przestępstwo i nieposłuszeóstwo wzięło sprawiedliwą zapłatę pomsty:

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

 Oni są na [w] agapach [miłość, życzliwość, uczta miłości] waszych rafą [skała ukryta pod wodą], ucztują bez obaw [pewni siebie, bez obaw], siebie pasą [praca pasterza]; obłoki [chmury] bezwodne [suche], podwładne wiatrów unoszone [uprowadzane], drzewa jesienią nieowocujące, dwakroć [dwukrotnie] umierające wykorzenione,

 Prorokował [przemawiał, przepowiadał] ponadto [ale, z drugiej strony, jednak] i [a, także] co do nich [w tych, w tej] siódmy od [po] Adamie, Enoch, mówiąc [twierdząc, ucząc]: Oto nadchodzi Pan pośród [w] świętych dziesiątek tysięcy Jego.

 Ci są szemrzący [narzekający], utyskujący według pożądliwości swoich [ich] chodzący [idący], i usta ich mówią bardzo hardo [przesadnie]; pochlebiając [podziwiając] osobom [obliczom] dla zysku z uwagi [przez wzgląd].

Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie! 

Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości.

 Ponieważ śpiący, nocą śpią, a pijani, nocą piją. 

 My zaś należąc (do) dnia (jesteśmy) trzeźwi, ubierając się w pancerz wiary i miłości i hełm nadziei zbawienia. 

Przetoż, że się wy z nimi nie schadzacie na taką zbyteczną rozpustę, zda się im rzeczą obcą i bluźnią to.

Wszystkaś ty jest piękna, przyjaciółko moja! a zmazy niemasz na tobie.

 Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany. 

 Oni są na [w] agapach [miłość, życzliwość, uczta miłości] waszych rafą [skała ukryta pod wodą], ucztują bez obaw [pewni siebie, bez obaw], siebie pasą [praca pasterza]; obłoki [chmury] bezwodne [suche], podwładne wiatrów unoszone [uprowadzane], drzewa jesienią nieowocujące, dwakroć [dwukrotnie] umierające wykorzenione,

 Gdy więc schodzicie się razem, nie jest (to) spożywanie Wieczerzy Pańskiej;

 Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy na zgromadzenie Boże patrzycie z góry i zawstydzacie tych, którzy nic nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to nie pochwalam.