Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Tchnienie(Duch) do Społeczności Powołanych. Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga.

Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Tchnienie(Duch) do Społeczności Powołanych. Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody. 

 Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Tchnienie(Duch) do Społeczności Powołanych. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje. 

Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z Księgi Życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego posłańcami(aniołami). 

 Zwycięzcę uczynię kolumną w przybytku Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruszalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię. 

 Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie. 

 Zwyciężający odziedziczy [dostanie udział] {to} {wszystko} i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem.

 Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, miłującego nas.

Któż jest, co zwycięża świat, tylko kto wierzy, iż Jeszu jest Synem Bożym?

Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. 

 W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość. 

Jeszu odpowiadając rzekł do nich: «Na tym polega dzieło [zamierzone przez] Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał». 

Wtedy powiedział Jeszu do Judejczyków, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami 

i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli».

- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.

Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znosić, posłałem go, abym się dowiedział o wierze waszej, by was snać nie kusił ten, co kusi, a nie była daremna praca nasza.

A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.

Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.

 Chcesz poznać, o człowieku pusty, że wiara bez działania [uczynków] martwa jest?

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas; jeśli bowiem z nas (by) byli, wytrwaliby [zostaliby] wówczas z nami; ale (stało się tak), aby ujawnić, że nie są wszyscy z nas.

  A to jest przykazanie [nakaz] Jego, abyśmy uwierzyli imieniu Syna Jego, Jeszu Pomazańca, i miłowali (się) wzajemnie tak, jak przykazanie nam.

 Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie. 

 I zobaczyłem trony: zasiedli na nich i powierzono im sąd. I zobaczyłem dusze ściętych z powodu świadectwa Jeszu oraz z powodu Słowa (od) Boga, tych którzy nie pokłonili się zwierzęciu ani jego podobiźnie i nie przyjęli znamienia na swoje czoło i rękę. Ożyli oni i panowali z Pomazańcem przez tysiąc lat.

 I [odtąd] już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować po eony eonów.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Ci ujmą królestwo świętych najwyższych miejsc, którzy posiąść mają królestwo aż na wieki, i aż na wieki wieczne.

Aż przyszedł Starodawny a podany jest sąd świętym najwyższych miejsc, a czas przyszedł, aby to królestwo święci otrzymali.

A królestwo i władza, i dostojeóstwo królewskie pod wszystkiem niebem dane będzie ludowi świętych najwyższych miejsc, którego królestwo będzie królestwo wieczne, a wszystkie zwierzchności jemu służyć i onego słuchać będą.

Jeszu zaś rzekł do nich: «Amen, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Iszraela. 

Ja także [i ja] ustanawiam [mianuję, zawieram] wam tak, jak Mnie Ojciec mój władzę [królestwo],

abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Iszraela.

Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne! 

Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, sędziami waszymi czynicie ludzi za nic uważanych w zgromadzeniu!