Jeszu odpowiedział: Nie muszą odchodzić, dajcie im coś do jedzenia.

Odpowiedzieli: Nic nie mamy, tylko pięć chlebów i dwie ryby.

Wówczas uczniowie powiedzieli: Skąd mamy na pustkowiu wziąć tak dużo chlebów, żeby nakarmić taki wielki tłum?

Jeszu spytał: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem i kilka małych ryb.

On im odpowiedział: Wy im dajcie jeść. Wtedy Go zapytali: Czy mamy odejść i kupić chlebów za dwieście denarów i dać im zjeść?

Wówczas nakazał im posadzić wszystkich grupami na zielonej trawie.

Odpowiedzieli Mu uczniowie: Skąd tutaj, na pustkowiu wziąć chleb, żeby ich nakarmić?

Ale on rzekł do nich: Dajcież wy im jeść. A oni powiedzieli: Nie mamy więcej, tylko pięć chlebów i dwie ryby, oprócz żebyśmy szli, a kupili, na ten wszystek lud żywności.

Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?

Wszyscy się najedli. Zebrano jeszcze dwanaście koszy wypełnionych resztkami.

Wszyscy najedli się i zebrano jeszcze siedem koszów pełnych resztek.

Widząc to, Jeszu powiedział: Małowierni, dlaczego zajmujecie się tym, że nie macie chleba?

albo tych siedmiu chlebów dla czterech tysięcy i ile koszów zebraliście?

Wszyscy zjedli do sytości. 

Po wszystkim zebrali dwanaście pełnych koszy resztek chleba, a także z ryb.

A gdy połamałem te siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile pełnych koszów z resztkami zebraliście? Odpowiedzieli: Siedem.

I jedli, i nasyceni są wszyscy; i zebrano, co im zbyło z ułomków, dwanaście koszów.

Wziął tedy Jeszu one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.

I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.