Elkana. Synowie Elkanowi, Sofaj syn jego, i Nahat syn jego;

I miszkali w niej, i zbudowali tobie w niej świątnicę dla imienia twego, mówiąc:

Z Hebroóczyków: Hasabijasz i braci jego, mężów dużych, było tysiąc i siedm set przełożonych nad Izraelem za Jordanem na zachód słoóca, w każdej robocie Paóskiej i w posłudze królewskiej.

Bo wargi kapłaóskie umiejętności strzedz mają, a pytać się będą na zakon z ust jego; Aniołem zaiste jest Pana zastępów.

Zmacniajże się i mężnie sobie poczynaj; albowiem ty podasz w dziedzictwo ludowi temu ziemię, o którąm przysiągł ojcom ich, że im ją dam.

 Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz.

Przetoż Pan będzie z tobą, synu mój! I będzieć się szczęściło, i zbudujesz dom Pana, Boga twego, jako mówił o tobie.

Złota, srebra, i miedzi, i żelaza niemasz liczby; wstaóże a czyó, a Pan będzie z tobą.

Teraz tedy oddajcie serce swe i duszę swoję, abyście szukali Pana, Boga waszego; i wstaócie, a budujcie świątnicę Panu Bogu, żebyście tam wnieśżli skrzynię przymierza Paóskiego, i naczynia święte Boże, do domu, który będzie zbudowany imieniowi Paóskiemu.

Czujcież, stójcie w wierze, mężnie sobie poczynajcie, zmacniajcie się.

 Ty więc, dziecko moje, bądź silny w łasce, w Pomazańcu Jeszu,

I rzekł: Panie, Boże ojców naszych: Izaliś nie ty sam Bogiem na niebie? a nie ty panujesz na wszystkiemi królestwami narodów? azaż nie w rękach twoich jest moc i siła? a nie masz, ktoby się mógł ostać przed tobą.

Tedy wziąwszy Aza srebro i złoto ze skarbów domu Paóskiego i domu królewskiego, posłał je do Benadada, króla Syryjskiego, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:

Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.

Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.

 Jeszu mu odpowiedział: "Jeśli ktoś Mnie miłuje, moją naukę ustrzeże, a Ojciec mój go umiłuje. Przyjdziemy do niego i zamieszkamy w nim.

Kto mię nie miłuje, słów moich nie zachowywuje; a słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale onego, który mię posłał, Ojca.

Czy bogactwy dobrotliwości jego i cierpliwości, i nieskwapliwości pogardzasz, nie wiedząc, iż cię dobrotliwość Boża do pokuty prowadzi?

Który odda każdemu podług uczynków jego;

A zaś swarliwym i prawdzie nieposłusznym, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew;

A chwałę i cześć, i pokój wszelkiemu czyniącemu dobre, Żydowi najprzód, potem i Grekowi.

A którzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu też poginą; a którzykolwiek w zakonie zgrzeszyli, przez zakon sądzeni będą.

 W końcu, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste, miłe, godne polecenia, jeśli coś jest cnotą i jeśli coś zasługuje na pochwałę — o tym rozmyślajcie.

Czegoście się też nauczyli i coście przyjęli, i słyszeli, i widzieli przy mnie, to czyócie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.

Bo człowiekowi, który mu się podoba, daje mądrość, umiejętność, i wesele; ale grzesznikowi daje frasunek, aby zbierał i zgromadzał, coby zostawił temu, który się podoba Bogu. I toć jest marność, a utrapienie ducha.

A oto mąż, imieniem Józef, który był senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,

Albowiem był mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. I przybyło wielkie mnóstwo Panu.