I pochwalił pan szafarza niesprawiedliwego, iż roztropnie uczynił; bo synowie tego świata roztropniejsi są nad syny światłości w rodzaju swoim.

I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.

Byście byli z świata, świat, co jest jego, miłowałby; lecz iż nie jesteście z świata, alem ja was wybrał z świata, przetoż was świat nienawidzi.

Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.

 Wy z Boga jesteście, dzieci odnieśliście nad nimi zwycięstwo, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie.

 Oni są ze świata; dlatego mówią, jak ludzie ze świata, a świat ich słucha.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

I rzekę do duszy mojej: Duszo! masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznijże, jedz, pij, bądź dobrej myśli.

Takci jest, który sobie skarbi, a nie jest w Bogu bogaty.

I rzekł Abraham: Synu! wspomnij, żeś ty odebrał dobre rzeczy twoje za żywota twego, a Łazarz także złe; a teraz on ma pociechę, a ty męki cierpisz.

Żyliście w rozkoszach na ziemi i bujaliście; wytuczyliście serca wasze jako na dzieó zabijania ofiar.

Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Paóska sprawiła?

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

 jeśli jej szukać będziesz jak srebra i jak skarbów ukrytych pilnie szukać będziesz;

Władanie niebios podobne jest do skarbu ukrytego w polu, który człowiek znalazł, ukrył, uradowany odchodzi, sprzedaje wszystko, co ma, i kupuje to pole.

Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. Sela.

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

A on rzekł: Proszę cię tedy, ojcze! abyś posłał do domu ojca mego:

Albowiem mam pięć braci, aby im świadectwo wydał, żeby też i oni nie przyszli na to miejsce męki.