Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.

Wejrzyjże, wysłuchaj mię, Panie, Boże mój! oświeć oczy me, bym snać nie zasnął w śmierci;

Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.

I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.

 A gdy skończą świadczyć, bestia, która wyszła z czeluści, wypowie im wojnę. Pokona ich i zabije.

I widzieć będą wiele ich z ludzi, z pokolenia i z języków, i z narodów trupy ich przez półczwarta dnia; ale trupów ich nie dopuszczą włożyć w groby:

Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?

Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;

Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.

Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.

I wezmęż ja chleb mój, i wodę moję, i mięsa bydła mego, którem pobił dla tych, którzy strzygą owce moje, a dam mężom, których nie znam, skąd są?

A obróciwszy się słudzy Dawidowi w drogę swoję, wrócili się, i przyszli a powiedzieli mu wszystkie te słowa.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Ale iżby się wypełniło słowo, które jest w zakonie ich napisane: Że mię darmo mieli w nienawiści.