Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Bóg wywiódł go z Egiptu, mocą jednorożcową był mu; pożre narody przeciwne sobie, a kości ich pokruszy, i strzałami swemi przerazi je.

Gdyż sobie naciągnę Judę, a łuk napełnię Efraimem; i wzbudzę synów twoich, o Syonie! przeciwko synom twoim, o Jawanie! i zgotuję cię jako miecz mocarza.

Bo się Pan ukaże przeciwko nim, a jako blask wyniknie strzała jego; panujący, mówię, Pan zatrąbi w trąbę, a pójdzie w wichrach południowych.

 Dlaczego zmawiają się narody, a ludy snują plany próżne?

 "Przerwijmy łączące nas z nimi więzi i odrzućmy ich jarzmo".

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

O gdybyś poznało i ty, a zwłaszcza w ten to dzieó twój, co jest ku pokojowi twemu! lecz to teraz zakryte od oczów twoich.

I zrównają cię z ziemią, i dzieci twoje w tobie, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu nawiedzenia twego.

Wszelki, który upadnie na ten kamieó, roztrąci się, a na kogo by upadł, zetrze go.

I starali się przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby naó ręce wrzucili onejże godziny, ale się ludu bali; albowiem poznali, iż przeciwko nim wyrzekł to podobieóstwo.

Po usłyszeniu tego skruszyło się ich serce i spytali Piotra oraz pozostałych posłańców: "Bracia, radźcie, co mamy robić?"

Ci zaś, którzy przyjęli jego naukę, zostali zanurzeni, i tego dnia dołączyło do nich około trzech tysięcy osób.

A oni to słysząc, pukali się i radzili o tem, jakoby je zgładzić.

Tedy słuchając tego, pukali się w sercach swych i zgrzytali na niego zębami.

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. Sela.

Jednak wielu spośród tych, którzy słyszeli tę naukę, uwierzyło, i wzrosła liczba wierzących mężczyzn do około pięciu tysięcy.

I owszem przybywało mnóstwo wierzących Panu, mężów i niewiast).

I rosło słowo Boże, i pomnażał się bardzo poczet uczniów w Jeruzalemie: wielkie też mnóstwo kapłanów było posłuszne wierze.

Albowiem nie śmiałbym mówić tego, czego by nie sprawował Chrystus przez mię w przywodzeniu ku posłuszeóstwu pogan, przez słowo i przez uczynek,

Przez moc znamion i cudów, przez moc Ducha Bożego, tak iżem od Jeruzalemu i okolicznych krain aż do Iliryku napełnił Ewangieliją Chrystusową;