thou hast
Księga Psalmów 71:5
Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
Księga Psalmów 119:9
Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
Księga Psalmów 119:102
Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
hitherto
Księga Psalmów 66:16
Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
1 Księga Samuela 17:36
I lwa i niedźwiedzia zabił sługa twój; tedyć też będzie i ten Filistyóczyk nieobrzezany, jako jeden z tych, gdyż urągał wojskom Boga żyjącego.
1 Księga Samuela 17:37
Nadto rzekł Dawid: Pan, który mię wyrwał z mocy lwa, i z mocy niedźwiedzia, tenże mię wyrwie z rąk Filistyna tego. Tedy rzekł Saul do Dawida: Idź, a Pan niech będzie z tobą.
2 Księga Samuela 4:9
Tedy odpowiedział Dawid Rechabowi i Baanie, bratu jego, synom Remmona Berotczyka, i rzekł do nich: Jako żyw Pan, który wybawił duszę moję od wszelkiego ucisku:
2 Księga Samuela 22:1-51
1
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzieó, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
6
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci.
7
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogieó z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Paóskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19
Uprzedzili mię w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20
I wywiódł mię na przestrzeóstwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22
Gdyżem strzegł dróg Paóskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31
Droga Boża jest doskonała, wyrok Paóski nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazaócem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
1 Księga Kronik 16:4-36
4
A postanowił przed skrzynią Paóską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
5
Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
6
Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
7
Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8
Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9
Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10
Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11
Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12
Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13
O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14
On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15
Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17
I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19
Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20
I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21
Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22
Mówiąc:Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.
23
Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
24
Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
25
Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
26
Gdyż bogowie pogaóscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.
27
Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
28
Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.
29
Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
30
Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.
31
Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!
32
Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
33
Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.
34
Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.
35
A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.
36
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.