In the
Księga Psalmów 18:6
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
Księga Psalmów 50:15
A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
Księga Psalmów 88:1-3
1
(Pieśó a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.)
2
Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.
3
Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoó ucha twego do wołania mego.
Księga Psalmów 102:1
(Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.)
Księga Psalmów 102:2
Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Księga Psalmów 130:1
Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
Księga Psalmów 130:2
Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoó uszów twych do głosu prośb moich.
Księga Rodzaju 32:7-12
7
I wrócili się posłowie do Jakóba, mówiąc: Przyszliśmy do brata twego Ezawa, który też idzie przeciwko tobie, a cztery sta mężów z nim.
8
I zląkł się Jakób bardzo a strwożył się; i rozdzielił lud, który z nim był, i owce, i woły, i wielbłądy, na dwa hufce;
9
I rzekł: Jeźliby przyszedł Ezaw do jednego hufca, a poraziłby go, tedy hufiec, który pozostanie, będzie zachowany.
10
I rzekł Jakób: Boże ojca mego Abrahama, i Boże ojca mego Izaaka, Panie, któryś do mnie rzekł: Wróć się do ziemi twojej, i do rodziny twojej, a uczynięć dobrze.
11
Mniejszym jest niż wszystkie zmiłowania, i niż wszystka prawda, którąś uczynił z sługą swym. Albowiem tylko o lasce mojej przeszedłem ten Jordan, a teraz mam dwa hufce.
12
Wyrwij mię proszę z ręki brata mego, z ręki Ezawa; boć się go boję, by snać przyszedłszy nie zabił mię, i matki z synami.
Księga Rodzaju 32:28-12
2 Księga Królewska 19:3
Proszę, o Panie! wspomnij teraz, żem chodził przed tobą w prwadzie, i w sercu całem, czyniąc to, co dobrego jest w oczach twoich. I płakał Ezechyjasz płaczem wielkiem.
2 Księga Królewska 19:4
Ale jeszcze Izajasz nie wyszedł był do pół sieni, gdy się słowo Paóskie stało do niego, mówiąc:
2 Księga Królewska 19:15-20
15
I rzekł: Cóż widzieli w domu twoim? Odpowiedział Ezechyjasz: Wszystko, cokolwiek jest w domu moim, widzieli: nie było nic, czegobym im nie pokazał w skarbach moich.
16
Ale Izajasz rzekł do Ezechyjasza: Słuchaj słowa Paóskiego.
17
Oto przyjdą dni, w które zabiorą wszystko do Babilonu, cokolwiek jest w domu twoim, i cokolwiek schowali ojcowie twoi aż do dnia tego; nie zostanie ci nic, mówi Pan.
18
Ale i syny twoje, którzy wynijdą z ciebie, i które spłodzisz, pobiorą, i będą komornikami na dworze króla Babiloóskiego.
19
Tedy rzekł Ezechyjasz do Izajasza: Dobre jest słowo Paóskie, któreś mówił. Nadto rzekł: Zaiste dobre, jeźli tylko pokój i prawda będzie za dni moich.
20
Ale inne sprawy Ezechyjaszowe, i wszystka moc jego, i jako uczynił sadzawkę, i rury, którymi przywiódł wodę do miasta to zapisano w kronikach o królach Judzkich.
Księga Izajasza 26:9
 Dusza moja nocą pragnie Ciebie, także duch we mnie pospiesznie cię szuka, ponieważ gdy ogłaszasz swoje sądy na ziemi, sprawiedliwości uczą się mieszkańcy świata.
Księga Izajasza 26:16
Panie! w ucisku szukali cię; gdyś ich karał, wylewali modlitwy swe.
Księga Jonasza 2:1
Tedy się stało słowo Paóskie do Jonasza powtóre, mówiąc:
Księga Jonasza 2:2
Wstaó, idź do Niniwy, tego miasta wielkiego, a każ przeciwko niemu to, coć rozkazuję.
2 List do Koryntian 12:7
 Żebym się nie wynosił nadmiarem objawień, otrzymałem kolec wbity w ciało, który niczym posłaniec szatana bije mnie, bym się nie wywyższał. 
2 List do Koryntian 12:8
 Z tego powodu trzykrotnie prosiłem Pana, aby mnie od tego uwolnił.  
List do Hebrajczyków 5:7
Który za dni ciała swego modlitwy i uniżone prośby do tego, który go mógł zachować od śmierci, z wołaniem wielkiem i ze łzami ofiarował, i wysłuchany jest dla uczciwości.
my
Księga Psalmów 6:2
Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Księga Psalmów 6:3
Zmiłuj się nademną, Panie! bomci mdły; uzdrów mię, Panie! boć się strwożyły kości moje,
Księga Psalmów 38:3-8
3
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
4
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
5
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
6
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
7
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzieó w żałobie chodzę.
8
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
2 Księga Kronik 6:28
Byłliby głód na ziemi, byłliby mór, susza, i rdza, szaraócza i chrząszcze; jeźliby go ścisnął nieprzyjaciel jego w ziemi mieszkania jego, albo jakakolwiek plaga, albo jakakolwiek niemoc:
Księga Izajasza 1:5
Przeczże tem więcej przyczyniacie przestępstwa, im więcej was biją? Wszystka głowa chora, i wszystko serce mdłe.
Księga Izajasza 1:6
Od stopy nogi aż do wierzchu głowy niemasz na nim nic całego; rana i siność, i rany zagniłe nie są wyciśnione, ani zawiązane, ani olejkiem odmiękczone.
Księga Ozeasza 5:13
Księga Ozeasza 6:1
Gdy leczę Izraela, tedy się odkrywa nieprawość Efraimowa i złości Samaryjskie, bo się bawią kłamstwem; w miastach złodziejstwo, a na dworze łupiestwo przewodzą;
my soul
Księga Rodzaju 37:35
I zeszli się wszyscy synowie jego, i wszystkie córki jego, aby go cieszyli, lecz nie dał się cieszyć, ale mówił: Zaprawdę zstąpię za synem moim do grobu; i płakał go ojciec jego.
Księga Estery 4:1-4
1
A Mardocheusz, dowiedziawszy się wszystkiego, co się było stało, rozdarł szaty swe, i oblekł się w wór, a posypawszy się popiołem, wyszedł w pośród miasta, i wołał głosem wielkim i żałośnym.
2
I przyszedł aż przed bramę królewską; bo się nie godziło wnijść w bramę królewską obleczonemu w wór.
3
W każdej także krainie i miejscu, gdziekolwiek rozkazanie królewskie, i wyrok jego przyszedł, była wielka żałość między Żydami, post, i płacz, i narzekanie, a w worze, i na popiele wiele ich leżało.
4
Przetoż przyszedłszy panny Estery, i komornicy jej, oznajmili jej to; i zasmuciła się królowa bardzo i posłała szaty, aby obleczono Mardocheusza, zdjąwszy z niego wór jego. Ale ich on nie przyjął.
Księga Przysłów 18:14
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
Księga Jeremiasza 31:15
Tak mówi Pan: Głos w Rama słyszany jest, narzekanie i płacz bardzo gorzki; Rachel płacząca synów swoich nie dała się pocieszyć po synach swoich, przeto, że ich niemasz.
Ewangelia wg św. Jana 11:31
Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.