Bojaźó Paóska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.

Bojaźó Paóska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.

Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźó Paóska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

Początek mądrości jest bojaźó Paóska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Paóskie czyną; chwała jego trwa na wieki.

Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;

Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.

Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

Bo wszelki, kto się wywyższa, poniżony będzie, a kto się poniża, wywyższony będzie.

Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jeszu.

 Ale pozbawił się mocy, przyjmując kształt niewolnika, stał się podobny do ludzi. Z wyglądu stał się człowiekiem. 

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

 Uniżcie się przed Panem, a wówczas was wywyższy.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę.