Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

 Bo jak z dużej aktywności podczas dnia bierze się sen, tak z gadulstwa wybrzmiewa głos głupca.

 Zrozumcie to, bracia moi umiłowani, że każdy człowiek powinien być szybki do słuchania, a powolny do mówienia i do ulegania rozdrażnieniu.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.