Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

Synu mój! będzieli mądre serce twoje, będzie się weseliło serce moje, serce moje we mnie;

 Prawy ojciec dba o wychowanie, będzie więc miał radość z mądrego dziecka.

Niech się tedy weseli ojciec twój, i matka twoja; i niech się rozraduje rodzicielka twoja.

Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.

Poseł uspakajał go: Nie bój się Zacharia, gdyż twoje błaganie zostało wysłuchane; twoja żona Elisabet urodzi ci syna i nadasz mu imię Joan [Jan].

Będzie wielki przed Panem. Nie będzie pił wina ani sikory i już od łona swojej matki będzie napełniony Tchnieniem świętym.

On sam pójdzie przed Nim w Tchnieniu i mocy Elija [Eliasz], żeby zwrócić serca ojców do dzieci, a nieposłusznych do rozsądku sprawiedliwych, żeby przygotować dla Pana lud odpowiednio przygotowany.

Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.

A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.

Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.