Ponownie opuścił okolice Tyru i przechodząc przez Sydon, udał się nad Jezioro Galilejskie w okolice środka Dekapolu.

 Przechadzając się wzdłuż Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, jego brata, jak rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

A od równin aż do morza Cynerot na wschód słoóca, i aż do morza pustyni, do morza słonego na wschód, idąc ku Betsemot, i od południa pod górę Fazga.

Bo lud on, który chodzi w ciemności, ujrzy światłość wielką, a tym, którzy mieszkają w ziemi cienia śmierci, światłość świecić będzie.

Gdy szedł brzegiem Jeziora Galilejskiego, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymona, jak raz z jednej, a raz z drugiej strony łodzi rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

I stało się, gdy naó lud nalegał, aby słuchał słowa Bożego, że on stał podle jeziora Gienezaretskiego.

Potem odszedł Jeszu za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;

(Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)

Potem się zaś ukazał Jeszu uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.

 Tymczasem Jeszu widząc tłumy, wstąpił na górę, a gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie.

Wówczas zebrały się wokół Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu.