Odpowiedział Jeszu, i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.

Tedy mu rzekł Szymon Piotr: Panie! nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę.

Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.

Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

Pan go sobie upodobał dla sprawiedliwości swojej; uwielbił go zakonem, i sławnym go uczynił.

Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich.

Rzekł im Jeszu: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.

A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.

Albowiem dałem wam przykład, abyście jakom ja wam uczynił, i wy czynili.

 Jeśli będziecie trwali w przestrzeganiu moich nakazów, to pozostaniecie w mojej miłości, jak Ja przestrzegam nakazów Ojca mojego i trwam w Jego miłości.

 Ale pozbawił się mocy, przyjmując kształt niewolnika, stał się podobny do ludzi. Z wyglądu stał się człowiekiem. 

 Poniżył sam siebie będąc posłusznym aż do śmierci, do śmierci krzyżowej.

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Ponieważ do tego zostaliście powołani, gdyż i Pomazaniec cierpiał za was, pozostawiając wam przykład, żebyście poszli Jego śladami.

On, gdy Mu ubliżano, nie odpowiadał obelgą, a gdy cierpiał, nie odgrażał się, lecz powierzał się Temu, który sprawiedliwie sądzi,

 Kto twierdzi, że w Nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.