Ja wam natomiast mówię, że każdy, kto patrzy na kobietę dla pożądania jej, już w swoim sercu popełnił z nią cudzołóstwo.

 Ja wam mówię: nie przysięgajcie wcale ani na niebo, gdyż jest tronem Boga,

 Ja wam natomiast mówię: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują,

 I oto rozległ się głos z niebios: "Ten jest moim umiłowanym Synem, w którym znalazłem upodobanie".

Nie skończył jeszcze mówić, gdy okrył ich świecący obłok, a głos z obłoku powiedział: On jest moim umiłowanym Synem, z którego jestem zadowolony. Bądźcie mu posłuszni!

I będą się pilnie wywiadowali sędziowie; a obacząli, że świadek on jest świadkiem fałszywym, kłamstwo powiadając na brata swego,

Uczynicie mu, jako on myślił uczynić bratu swemu; i odejmiesz złe z pośrodku siebie;

Aby nadeszły czasy orzeźwiającego oddechu od Pana i aby posłał wam Pomazańca Jeszu, którego dla was przeznaczył,

Mojżesz powiedział przecież: "Proroka podobnego do mnie wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci; jego słuchać będziecie we wszystkim, cokolwiek do was powie."

Tenci jest Mojżesz, który rzekł synom Izraelskim: Proroka wam wzbudzi Pan, Bóg wasz, z braci waszych, jako mię, onego słuchać będziecie;

A tak doskonałym będąc, stał się wszystkim sobie posłusznym przyczyną zbawienia wiecznego,

Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy;

Ale na Kaina i na ofiarę jego nie wejrzał; i rozgniewał się Kain bardzo, i spadła twarz jego.

Tedy rzekł Pan do Kaina: Przeczżeś się zapalił gniewem a czemu spadła twarz twoja?

A widząc bracia jego, że go miłował ojciec ich nad wszystkę bracią jego, nienawidzili go, i nie mogli nic łaskawie z nim mówić.

I odpowiedzieli mu bracia jego: Izali królować będziesz nad nami? i panować nam będziesz? stądże go jeszcze mieli w większej nienawiści, dla snów jego, i dla słów jego.

I powiedział mu lud oneż słowa, mówiąc: To dadzą mężowi, który go zabije.

A gdy usłyszał Elijab, brat jego starszy, co mówił z onymi mężami, zapalił się gniewem Elijab na Dawida, i rzekł: Po coś tu przyszedł, a komuś poruczył onę trochę owiec na puszczy? znam ci ja pychę twoję, i złość serca twego, żeś przyszedł, abyś się przypatrywał bitwie.

I rozgniewał się Saul bardzo, bo się nie podobały w oczach jego te słowa; i rzekł: Przywłaszczyli Dawidowi dziesięć tysięcy, a mnie przywłaszczyli tysiąc: a czegoż mu niedostaje, jedno królestwa?

Przetoż Saul krzywo patrzył na Dawida od onegoż dnia i na potem.

I zapalił się gniewem Saul na Jonatana, i rzekł mu: Synu złośliwy, a upornej matki, azaż nie wiem, iżeś sobie obrał syna Isajego, ku zelżywości twojej, i ku pohaóbieniu i sromocie matki twojej?

Tedy odpowiedział Jonatan Saulowi, ojcu swemu, i rzekł do niego: Przecz ma umrzeć? cóż uczynił?

Nadto rzekł Dawid: Wydadząli starsi z Ceili mnie i męże moje w ręce Saulowe? I odpowiedział Pan: Wydadzą.

I mieszkał Dawid na puszczy w miejscach obronnych, a został na górze w puszczy Zyf. I szukał go Saul po wszystkie dni; lecz nie podał go Bóg w ręce jego.

Wtedy wstał Jonatan, syn Saula, i szedł do Dawida do lasu, i posilił rękę jego w Bogu,

I uczynili obaj z sobą przymierze przed Panem; i został Dawid w lesie, ale Jonatan wrócił się do domu ojca swego.

Przetoż teraz według wszystkiej żądności duszy twojej, królu, zejdź co najrychlej, a my się postaramy, że go wydamy w ręce królewskie.

Idźcież proszę, a starajcie się tem pilniej; wywiedzcie się, a wyszpiegujcie to miejsce jego, gdzie się obraca. Kto go tam widział? bo mi powiadano, że sobie bardzo chytrze postępuje.

Tedy przyszedł Achab do domu swego smutny i zagniewany dla słowa, które mu rzekł Nabot Jezreelita, mówiąc: Nie dam ci dziedzictwa ojców moich; i układł się na łożu swem, a odwrócił twarz swoję, i nie jadł chleba.

Przetoż przyszedł strach Paóski na wszystkie królestwa ziemi, które były około Judy, i nie śmieli walczyć przeciw Jozafatowi.

A widząc Haman, iż się Mardocheusz nie kłaniał, ani upadał przed nim, napełniony jest Haman popędliwością.

I miał to sobie za rzecz lekką, targnąć się na samego Mardocheusza; (bo mu było oznajmiono, z którego ludu był Mardocheusz,)przetoż się starał Haman, aby wytracił wszystkich Żydów, którzy byli po wszystkiem królestwie Aswerusowem, naród Mardocheu szowy.

Przestaó gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

Z tej przyczyny zasrożył się król, i rozgniewał się bardzo, a rozkazał wytracić wszystkich mędrców Babiloóskich.

A gdy wyszedł dekret, aby mordowano mędrców, szukano i Danijela i towarzyszów jego, aby ich zamordowano.

Tedy Nabuchodonozor w popędliwości i w gniewie rozkazał przyprowadzić Sadracha, Mesacha i Abednego, których wnet przywiedziono przed króla.

Tedy Nabuchodonozor pełen będąc popędliwości, tak, że się kształt twarzy jego odmienił przeciw Sadrachowi, Mesachowi i Abednegowi, odpowiadając rozkazał piec rozpalić siedm kroć bardziej, niżeli był zwyczaj rozpalać go,

 Gniewajcie się, ale nie dopuszczajcie się uchybienia. Nie pozwólcie, by wasze rozdrażnienie trwało dłużej niż do zachodu słońca.

 Nie dawajcie miejsca oszczercy.

 Jeślibyś więc składał swój dar na ołtarzu i tam przypomniałoby ci się, że twój brat ma coś przeciw tobie,

 zostaw tam swój dar przed ołtarzem, odejdź i najpierw pojednaj się ze swoim bratem, a potem przyjdź i złóż swój dar.

Wówczas podszedł Piotr i spytał: Panie, ile razy mam odpuścić mojemu bratu, jeśli uchybi przeciwko mnie? Czy aż do siedmiu razy?

Tak i mój Ojciec niebiański uczyni wam, jeśli każdy z serca nie odpuści swojemu bratu

A będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, ty i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który jest w bramach twoich, i przychodzieó, i sierota, i wdowa, którzy będą w pośrodku ciebie, na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam mieszkało imię jego.

I rzekłem do nich: Myśmy odkupili braci naszych, Żydów, którzy byli zaprzedani poganom, podług przemożenia naszego; a jeszczeż wy sprzedawać będziecie braci waszych, a tak jakoby nam ich sprzedawać będziecie? I umilknęli, i nie znaleźli, coby odpo wiedzieć.

Dla bezprawia bratu twemu Jakóbowi uczynionego haóba cię okryje, a wykorzeniony będziesz na wieki.

Nie patrzże tedy na dzieó brata swego, na dzieó pojmania jego; ani się wesel nad synami Judzkimi w dzieó zginienia ich, ani hardzie mów usty swemi w dzieó ucisku.

 Przejawiajcie do siebie wzajemnie miłość jak do bliskich krewnych. Wyprzedzajcie się w okazywaniu sobie szacunku,

Ale się brat z bratem prawuje, i to przed niewiernymi?

I aby nikt nie uciskał i nie oszukiwał w żadnej sprawie brata swego: bo Pan jest mścicielem tego wszystkiego, jakośmy wam przedtem powiadali i oświadczali.

 Kto twierdzi, że jest oświecony, a brata swojego nienawidzi, nadal jest w ciemności.

 Po tym odróżnia się dzieci Boga od dzieci oszczercy. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak również ten, kto nie kocha swojego brata.

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci a ci, którzy nie miłują, pozostają w ciemności.

 Każdy, nienawidzący swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma nadziei życia w przyszłym eonie.

 Jeśli ktoś twierdzi, że miłuje Boga, a jednocześnie brata swojego nie darzy miłością, jest kłamcą. Kto nie potrafi miłować współbraci, których widzi, tym bardziej nie zdoła miłować Boga, którego nie widzi.

 A to polecenie mamy od Niego, żeby ten, co miłuje Boga, wiedział, że musi miłować swojego brata.

 Jeśli ktoś zobaczy, że jego brat grzeszy uchybieniem nieprowadzącym do śmierci, będzie się modlił, a Bóg da mu życie, czyli tym, którzy uchybiają nie w sposób śmiertelny. Jest uchybienie prowadzące do śmierci; nie o takim mówię, aby za niego prosić. 

Panie, Boże mój! jeźlim to uczynił, a jeźli jest nieprawość w rękach moich;

A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.

Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.

Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Ale iżby się wypełniło słowo, które jest w zakonie ich napisane: Że mię darmo mieli w nienawiści.

Skąd to porównanie? Ponieważ przyszedł Jan, który nie je i nie pije, więc mówią: Ma demona.

Przyszedł też Syn Człowieczy, je i pije, więc mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i tych, którzy uchybiają. Ale mądrość jest usprawiedliwiona niezależnie od sposobu postępowania.

Gdy faryzeusze to usłyszeli, ogłosili: On wygania demony przez Belzebula, który jest naczelnym demonów.

I zapalił się gniewem Saul na Jonatana, i rzekł mu: Synu złośliwy, a upornej matki, azaż nie wiem, iżeś sobie obrał syna Isajego, ku zelżywości twojej, i ku pohaóbieniu i sromocie matki twojej?

I tak mówił Semej, złorzecząc mu: Wynijdź, wynijdź mężu krwi, i mężu niezbożny.

Odpowiedział lud i rzekł: Dyjabelstwo masz; któż cię szuka zabić?

Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?

Tedy niektórzy z Epikurejczyków i Stoików filozofowie spierali się z nim, a niektórzy mówili: Cóż wżdy ten plotkarz mówić chce? A drudzy: Zdaje się być opowiadaczem obcych bogów; bo im Jeszu i zmartwychwstanie opowiadał.

Ani złodzieje, ani łakomcy, ani pijanicy, ani złorzeczący, ani ździercy królestwa Bożego nie odziedziczą.

Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;

 Bądźcie dla siebie nawzajem współczujący, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.

Nikogo nie lżyli, byli niezwadliwymi, ale układnymi, okazując wszelką skromność przeciwko wszystkim ludziom.

On, gdy Mu ubliżano, nie odpowiadał obelgą, a gdy cierpiał, nie odgrażał się, lecz powierzał się Temu, który sprawiedliwie sądzi,

Nie oddawając złego za złe, ani łajania za łajanie, lecz przeciwnym obyczajem dobrorzecząc, gdyż wiecie, iż na to powołani jesteście, abyście błogosławieóstwo odziedziczyli.

 Michał naczelnik Posłów gdy z oszczercą  prowadził spór o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wydać wyroku potępiającego, ale powiedział: Oby skarcił cię Pan.

Potem wrócił się Dawid, aby błogosławił domowi swemu. I wyszła Michol, córka Saulowa, przeciwko Dawidowi, a rzekła: O jakoż chwalebny był dziś król Izraelski, który się odkrywał dziś przed oczyma służebnic sług swoich, jako się zwykł odkrywać jeden z szalonych!

 Chcesz poznać człowieku bezrozumny, że wiara bez działania jest martwa? 

Uważajcie na ludzi, którzy będą was wydawać sanhedrynom i biczować w swoich zgromadzeniach.

Naczelni kapłani oraz cały Sanhedryn szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jeszu, żeby skazać Go na śmierć, ale nie znaleźli.

Naczelni kapłani wraz z całą radą zaczęli szukać świadka przeciw Jeszu, żeby Go skazać na śmierć, lecz mieli z tym problem.

Z samego rana naczelni kapłani wraz ze starszymi, znawcami Pism i całą radą [sanhedrynem] odbyli naradę, po czym związali Jeszu, odprowadzili i wydali Piłatowi.

Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.

A przywiódłszy je, stawili je przed radą; i pytał ich najwyższy kapłan, mówiąc:

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.

Jako kuropatwa zgromadza jajka, ale ich nie wylęga: tak, kto zbiera bogactwa, a niesprawiedliwie, w połowie dni swoich opuści je, a na ostatek będzie głupim;

 Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do uchybienia, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do Gehenny. 

 I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do uchybienia, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do Gehenny.  

I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy jednak zabić nie mogą; bójcie się raczej Tego, który może i duszę i ciało zgubić w Gehennie.

Jeżeli więc twoja ręka lub twoja stopa cię gorszy, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść do życia okaleczonym lub kulawym, niż mając obie ręce i obie stopy być wrzuconym do ognia eonowego.

I jeśli twoje oko cię gorszy, wyrwij je i odrzuć od siebie; lepiej wejść do życia jednookim, niż mając dwoje oczu być wrzuconym do ognistej Gehenny.

Następnie powie i tym po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień eonowy, przygotowany oszczercy i jego posłom.

Podobnie też, jeśli twoje oko gorszy cię, wyrzuć je; lepiej jest dla ciebie z jednym okiem dostać się pod władzę Boga, niż mieć dwoje oczu i być wrzuconym do Gehenny,

Ale wam okażę, kogo się bać macie: Bójcie się tego, który, gdy zabije, ma moc wrzucić do piekielnego ognia; zaiste powiadam wam, tego się bójcie.

A będąc w piekle, podniósłszy oczy swe, gdy był w mękach, ujrzał Abrahama z daleka, i Łazarza na łonie jego.

Tedy bogacz zawoławszy, rzekł: Ojcze Abrahamie! zmiłuj się nade mną, a poślij Łazarza, aby omoczył koniec palca swego w wodzie, a ochłodził język mój, bo męki cierpię w tym płomieniu.

A śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ogniste. Tać jest wtóra śmierć.