Wówczas Jeszu go zapewnił: Amen, zapewniam cię, dziś, tej nocy, zanim kogut dwukrotnie zapieje, trzykrotnie się Mnie wyprzesz.

On jednak zaprzeczył: Nie wiem, o czym ty mówisz. Wyszedł na zewnątrz do przedsionka. Wówczas zapiał kogut.

Odpowiedział mu Jeszu: Amen. Zapewniam cię, że tej nocy, zanim zapieje kogut, zaprzesz się mnie trzy razy.  

Wtedy zaczął się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka. Wówczas zapiał kogut.

Potem uderzyło Dawida serce jego, gdy obliczył lud, i rzekł Dawid do Pana: Zgrzeszyłem bardzo, żem to uczynił: ale teraz o Panie! przenieś proszę nieprawość sługi twego, bomci bardzo głupio uczynił.

Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.

Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazaó twoich.

Wprawdzie słyszę Efraima, że sobie utyskuje, mówiąc: Pokarałeś mię, abym był pokarany jako cielec nieokrócony. Nawróć mię abym był nawrócony; tyś zaiste Panie! Bóg mój.

Izali synem moim miłym nie jest Efraim? Izali nie jest dziecięciem rozkosznem? Bo od onego czasu, jakom mówił przeciwko niemu, przecież naó ustawicznie wspominam; dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim, zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan.

Abyś wspomniała, i zawstydziła się, i nie mogła więcej otworzyć ust dla wstydu swego, gdy cię oczyszczę od wszystkiego, coś czyniła, mówi panujący Pan.

I wspomnicie na złe drogi wasze, i na sprawy wasze, które nie były dobre, i omierzniecie sami sobie w oczach swoich dla nieprawości waszych i dla obrzydliwości waszych.

Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!

I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyó mię jako jednego z najemników twoich.

A Piotr rzekł: Człowiecze! nie wiem, co mówisz; a zatem zaraz, gdy on jeszcze mówił, kur zapiał.

A którzy z nich uciekną, ci będą na górach jako gołębice w dolinie; wszyscy będą narzekali, każdy nad nieprawością swoją.

Piotr przypomniał sobie, co mówił Jeszu: Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wówczas wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.

A Piotr wyszedłszy precz, gorzko płakał.

Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.